Суд - Артём Лоик

Всем, всем, постановление мэрии —

«повесить музыканта что ослушался, немедленно»

Всем, брррр, постановление братии —

«изгнать его из города, из плееров, из радио»

Всем, брррр, по городам, по пастбищам —

«в гроб его немедленно, а гроб его на кладбище»

Всем, всем, поставление ратуши —

«поэту нужно умирать, не с нами в шоколаде жить»

Всем, всем, да слушать музыканта нахер?

На бумаге каждый знахарь — одна накипь в слове знаков,

А что с изнанки?

Музыкант, ты ведь не ангел.

Нимб — всего лишь свет от лампы, крыс увёл и сразу в дамки?

Всем, да слушать это всё не модно,

Надеваем и намордник, власти выдали нам ордер…

Приказ на корке — запрещённые аккорды,

Заключённый видно гордый — не спасёт верёвочка на горле

Поэты, видно право дети, ходят голые-раздеты,

Верят в сказки, верят в сделки, с дьяволом,

Но как так?

Поэт, тебя не видно.

Где ты?

Был никем ты, стал никто ты.

Песню пел, но песня, ха-ха-ха-ха

Славу захотел достать?

Но как бы не умел писать бы,

Никакой не будет свадьбы, со славой

Надоели музыканты, дочь моя не мусор,

Как ты по уши, как музе данте

Всем, постановление бургеров —

«повесить музыканта, и пустить его на бургеры»

Всем, всем, по всем селениям новости —

«повесить музыкантов, не позволим им на ноги стать»

Всем, брррр, постановление времени —

«те кто устарели, они вешаются первыми»

Всем, постановление ферзя —

«повесить музыканта, слишком высоко он ноты взял»

Слушать это всё постыдно, заразишь дочь мою спидом

Своих мыслей и идей, дерьмом этим по горло сыты

Разделить постельку, со славой не успел ты?

Как бы ни потел тут — мы повесим тебя за петельку

Ты не нужен ни мужем, ни зятем, ни оружием.

Поэт, тебе ору же я — «я лють, я твою душу ем»

Я мир, где ты — посмешище.

Очнись поэт — во сне живёшь, из глаз каждого — вешайся,

Не избранный — ты следующий

Я город, где ты издавна, был ест,

Будешь не изданым, забытым на им,

Изгнанным на небо будто исповедь

Я мир, где ты — растение, скошенное системою.

Я мир — где ты растерянный

Мир — где ты растрелянный каждым убитым взглядом.

Твой стих дышит на ладан

Поэт, ты нам не надо.

Крыс увёл со склада — складно,

Но какова цена, когда тебя не любит люд?

Крысолову — авации, музыканту — петлю

Всем, всем, постановление логаса —

«повесить музыканта, не имеет право голоса»

Всем, всем, постановление плоскости —

«если поэт вечен — значит должен его бог спасти»

Всем, всем, постановление скажем мы —

«повесить музыканта и поэта, дело каждого»

Всем, постановление родины —

«повесить музыканта и поэта, это пройдено!»

Барлығына, барлығына, әкімдіктің шешімі -

«Бірден бағынбаған музыкантты іліп қою»

Барлығы, бррр, ағайындардың шешімі -

«оны қаладан, ойыншылардан, радиодан қуып жібер»

Барлығы, бррр, қалаларда, жайылымдарда -

«табытына дереу, ал табыт зиратқа»

Барлығына, барлығына, қалалық әкімдіктің құрылуы -

«Ақынға бізбен шоколадта өмір сүру емес, өлу керек»

Барлығы, бәрі, музыкантты тыңдай ма?

Қағазда әрбір дәрігер белгі сөзінде бір қоқыс,

Ал ішкі жағынан ше?

Музыкант, сен періште емессің.

Гало - бұл шамның шамы, сіз егеуқұйрықтарды алып, дереу патшаларға кірдіңіз бе?

Барлығы, иә, мұны тыңдау сән емес,

Біз де тұмсық кидік, билік ордер берді...

Жер қыртысына тапсырыс беру - тыйым салынған аккордтар,

Тұтқынның мақтанышы – көмейдегі арқан құтқармайтыны анық

Ақындар, дұрыс балаларды көресің, жалаңаш, шешінбей жүр,

Олар ертегілерге сенеді, мәмілелерге сенеді, шайтанмен,

Бірақ қалай?

Ақын, мен сені көре алмаймын.

Қайдасың?

Сен ешкім болдың, ешкім болдың.

Мен ән айттым, бірақ ән, ха-ха-ха-ха

Даңқты қалайсыз ба?

Бірақ қалай жаза алсам да,

Той болмайды, даңқпен

Музыканттардан шаршадым, қызым қоқыс емес,

Құлағың қалай, Дантенің музасы сияқты

Барлығы, гамбургерлер шешімі -

«Музыкантты асып, гамбургерлерге қою»

Барлығына, барлығына, барлық ауылдарда жаңалықтар -

«Музыканттарды іліп қойыңыз, біз олардың аяқтарына тұруына жол бермейміз»

Барлығы, бррр, уақыттың жарлығы -

«Кім ескірсе, алдымен асылып өледі»

Барлығы, патшайымның шешімі -

«музыкантты іліп қойыңыз, ол ноталарды тым жоғары алып кетті»

Бұны тыңдау ұят, менің қызыма СПИД жұқтырасың

Сіздің ойларыңыз бен идеяларыңыз осы боқтықтан шаршады

Төсекті даңқпен бөлісіп үлгермедің бе?

Мұнда қанша тер төксең де, біз сені ілмекпен іліп қоямыз

Күйеуің де, күйеу балаң да, қаруың да саған керек емес.

Ақын, мен сені қаруландырамын - «Сүйемін, жаныңды жеемін»

Мен сен күлетін дүниемін.

Оян ақын - арманда өмір сүресің, бәрінің көзінен - ​​асылып ал,

Таңдалмаған - келесіде сіз

Мен сен бұрыннан тамақтанып жүрген қаламын,

Сіз жарияланбайсыз, оларда ұмытыласыз,

Мойындау сияқты көкке жер аударылды

Мен сіз жүйемен кесілген өсімдіксіз әлеммін.

Мен әлеммін - сен қайда шатастың

Әр өлі көзқараспен оққа ұшатын жер дүние.

Өлеңің хош иісті жұпарды

Ақын, сен бізге керек емессің.

Егеуқұйрықтар қоймадан шығарылды - тегіс,

Бірақ адамдар сізді ұнатпайтын болса, оның бағасы қандай?

Егеуқұйрық аулаушы – шапалақ, музыкант – ілмек

Барлығына, барлығына, Логас жарлығы -

«музыкантты іліп қойды, дауыс беруге құқығы жоқ»

Барлығы, барлығы, ұшақтың рұқсаты -

«Егер ақын мәңгілік болса, оны Құдай құтқаруы керек»

Барлығына, бәріне біз шешімді айтамыз -

«Музыкантты да, ақынды да ілу әркімнің ісі»

Әркім, Отан жарлығы -

«Музыкант пен ақынды дарға асу, бітті!»