Где мы те - Артём Лоик

Где мы те, которые ничего не боялись?

На каком материке и в которой стране?

Где мы с вами потерялись и куда пропали?

Где огонь и вера та, что горела во мне?

Мы не кричим, когда нельзя и рожицы не корчим

Мы не смотрим в глаза, на нас не жалуются больше

Перестали спорить и открыто на юбки глазеть

И скрывать не стоит, мы растеряли друзей

Мы больше не разбиваем ваши окна мячом

Мы реже возражаем и мы чаще не при чем

Говорим всерьез ибо давно не босота

Не смеемся до слез и до боли в животах

Нас не зовут домой и нет домашних заданий

Мы не деремся за двором и не ходим с синяками

Мы моем чаще руки и не пачкаем скатерть

Мы чувствуем по сути, но нам стало стыдно плакать

Мы не хотим летать, до дрожи мы боимся падать

Мы делаем все то, что было нам к чертям не надо

Мы стали лебезить за это нам плюсик зачтут

И мы забыли, что когда-то имели мечту…

Мы не первые и даже вторыми не стали

Свою цель с деньгами мы поменяли местами

С людьми, нам близкими, давно разминулись по жизни

Нет времени простится нам — открываются визы

Мы как ваза!

Тронь и разобьемся вдребезги

Наш воздушный змей таким же в небе сбит

Мы едим друг друга и запиваем Колой

Мы больше с другом не стоим против восьми за школой

Мы не ищем истину, мы потеряли смысл

Наша жизнь — интернет, или хуже — телевизор

Нас окружают тучей ненужные вещи

Теперь в Dolce и Gucci нам дышится легче

Мы носим модные часы, но время не зависит

Купил ты их за доллар или за 20 тысяч

Оно просто идет и я прошу ответа:

— Где мы те, которые смело презирали все это?

Мы не музыканты, не певцы и не спортсмены

Мы перспективные таланты «до» и «после» смены

Мы не ломаем стены — мы внутри этой системы

И до невозможности долго молчим вместе со всеми

Мы по модели, по шаблону, мы — средний класс

И мы дышим по ГОСТу, нас не трогает власть

Все замолчали — мы молчим, все орут — мы с ними

Все в синем — мы в синем, революция — мы снимем

Мы больше не несем дневник, не сидим за партой

Мы стандартные и мы детей своих учим стандарту

В Новый год мы выпьем водки под президентские речи

Посмотрим новогодний бред и заснем по-крепче

И приснится нам сон, где мы ТЕ, где мы в ТОМ

Где сейчас, не на «потом»

Там, где мы прем на пролом

К своей мечте, и от радости хоть разорваться

Где мы просим себя:

— Пожалуйста не просыпайся

Ештеңеден қорықпаған біз қайда қалдық?

Қай континентте және қай елде?

Сен екеуміз қайда адасып, қайда бардық?

Ішімдегі от пен сенім қайда?

Біз мүмкін емес кезде айқайламаймыз және бетімізді бұрмаймыз

Біз көзге қарамаймыз, олар енді бізге шағымданбайды

Екеуі таласып, белдемшеге ашық қарауды қойды

Жасырудың қажеті жоқ, достарымыздан айырылдық

Біз енді сіздің терезелеріңізді доппен сындырмаймыз

Біз жиірек қарсылық білдіреміз және көбінесе оған қатысымыз жоқ

Көптен бері жалаң аяқ жүрмегендіктен байыппен айтып отырмыз

Көз жасымызға, ішіміз ауырғанға күлмейміз

Бізді үйге шақырмайды, үй тапсырмасы да жоқ

Аулада ұрыспаймыз, көгеріп жүрмейміз

Қолымызды жиі жуамыз, дастарханға дақ түсірмейміз

Біз шын мәнінде сезінеміз, бірақ жылаудан ұялдық

Ұшқымыз келмейді, құлап қалудан қорқамыз

Біз тозаққа қажет емес нәрсені жасаймыз

Біз бұл үшін қуана бастадық, олар бізге плюс береді

Ал біз бір кездері түс көргенімізді ұмыттық...

Біз бірінші емеспіз, тіпті екінші де болған жоқпыз

Мақсатымызды ақшаға ауыстырдық

Бізге жақын адамдармен өмірде бір-бірімізді сағындық

Бізбен қоштасатын уақыт жоқ – визалар ашылып жатыр

Біз ваза сияқтымыз!

Түртіп, сындырыңыз

Біздің батпырауық аспандағы бірдей

Бір-бірімізді жеп, кока ішеміз

Досым екеуміз енді мектептің артындағы сегізге қарсы тұрмаймыз

Біз шындықты іздемейміз, мағынасын жоғалттық

Біздің өміріміз – интернет немесе одан да сорақысы теледидар

Бізді қажетсіз заттардың бұлты қоршап алады

Енді біз Dolce and Gucci-де оңай дем аламыз

Біз сәнді сағаттарды киеміз, бірақ уақыт байланысты емес

Сіз оларды долларға немесе 20 мыңға сатып алдыңыз ба

Бұл жай ғана жүреді және мен жауап сұраймын:

«Осының бәрін батылдықпен менсінбегендер қайда қалдық?

Біз музыкант емеспіз, әнші де, спортшы да емеспіз

Біз ауысымға «бұрын» және «кейін» таланттарға уәде береміз

Біз қабырғаларды бұзбаймыз - біз осы жүйенің ішіндеміз

Біз бәрімізбен бірге мүмкін емес ұзақ уақыт үндемейміз

Үлгі бойынша біз, шаблон бойынша орта таппыз

Ал біз ГОСТ бойынша дем аламыз, бізге билік тиіспейді

Барлығы үнсіз - біз үнсіз, бәрі айғайлайды - біз олармен біргеміз

Барлығы көк түсте - біз көктеміз, революция - біз алып тастаймыз

Біз енді күнделік алып жүрмейміз, партада отырмаймыз

Біз стандарттамыз және балаларымызға стандартты үйретеміз

Жаңа жылда президент сөйлеген сөзге арақ ішеміз

Жаңа жылдық сандырақтарды көріп, жақсы ұйықтайық

Ал біз қайда жүрміз, ОСЫНДА қайда екенімізді армандайтын боламыз

«Кейінірек» емес, қазір қайда

Біз үзілуге ​​дайынбыз

Сіздің арманыңызға, тіпті қуанышқа бөленіңіз

Біз өзімізге сұрақ қоямыз:

— Өтінемін, оянба