Крысы - Артём Лоик

Кто мы?

Крысы мы, мы Ваши миски до крох

В Ваших мыслях мы, мы.

Кто мы будем?

Никто!

Мы те, очнись человек, кого вызвал?

Вы где?

В твоей голове!

Да, мы крысы едины: жуём, грызём Вас, едим Вас

Все с витрины на вынос: свинина, рыба и вина с хлебом, с тмином

Мы сдвинем всё на пути, паутину плетём из тел своих

В спины Вам дышим, значит на Вы нас не называли людишки

Пока Вы ели — мы в стаю сбивались и книжки грызли, пока Вы не стали

Станем в нашей отрыжке, в желудке бродят глистами

Пока в спальне Вы спали-сопели — крысы восстали

Грызём дом Ваш сосновый, грызём дом Ваш с основы

Мы грызём смех Ваш и слёзы.

На одну голову сто нас

Грызём взгляды, морали, идеи самых достойных

Грызём лямы-медали на теле, только не совесть

Грызём письменный столик, толи рэперов, толи

Новых поэтов, не важно, грызём их и тролим

Въезжаем в Ваш город на коне, будто бы в Трою

Дороги извилин мы на свой лад роем-роем

Переворачиваем всё, в Вашем доме семь раз

Вот он цвет нашей шерсти, он Ваш — серых масс

Превращем лица в маски, а затем мысли маск

Подгоняем под одну, убив на век диссонанс

Мы уже не смердим, не заметен наш писк

Серых крыс среди людей, серых людей среди крыс

Всё смешалось — одни морды, больше никаких лиц

Буквы ложатся на аккорды, но в руках чистый лист

Мы уже не противны, да, мы уже не противник

Вам на войне нас запустил к себе последний противник

Наших идей без идей, наших вперёд без дорог

Наших людей без людей, вот дверь порока — порог

Перешагни там всё есть, в ногу серая шерсть

Нечего думать, точнее нечем уже

Чё ты стал?

Не отставай!

Тут давай двигай как все

Вот твоё колесо, в моде быть в колесе

Побежали вперёд, под музыку модную

Впереди наш пирог — упадём в него мордою

Лишь крути колесо, выполняй свою норму

Будь как все и как всё.

А под вечер по норам

Разойдись, но сперва лишь заинстаграмь своё селфи

И спи, ты мышь — не сова.

Сам поверни себя к стенке

Расстреляй себя сном, необъяснимым и странным

Где не двигал хвостом, под стон крысиных восстаний

Рассмотри себя в нём, где ты дышишь вне моды

Полюбуйся лицом своим, и сравни его с мордой

Где стоишь на своём, и не пишешь диктанты

Где слушаешь не вой, а своего музыканта

Где слова его силы тебе дают, как пилюли

Больному, спи не вставай, сам себе шепни люли-люли

Рассмотри свои руки, они без шерсти и пасти

Лицо твоё, и кричи сам себе «не просыпайся»

И всё же проснись, пот сотри, воды выпей,

А потом улыбнись, и, бред с головы своей выкинь

Перевернулась игра, время и вправду песок

Что это было?

Ерунда, тебя ждёт колесо!

Что это было?

Ерунда, тебя ждёт колесо!

Что это было?

Я сказал, тебя ждёт колесо!

Біз кімбіз?

Біз егеуқұйрықтармыз, біз сіздің құмыраларыңыз

Сіздің ойыңызда біз бармыз, біз бармыз.

Біз кім боламыз?

Ешбір!

Біз сондаймыз, шақырған адамыңды ояттың ба?

Сіз қайдасыз?

Сіздің ойыңызда!

Иә, біз бір егеуқұйрықпыз: шайнаймыз, кеміреміз, жейміз

Витринадан бастап алып кететіннің бәрі: шошқа еті, балық және нан қосылған, зире қосылған шарап

Жолда бәрін жылжытамыз, денемізден тор тоқимыз

Біз сіздің арқаңызбен дем аламыз, сондықтан сіз бізді адам деп атамадыңыз

Сіз тамақ ішіп отырғаныңызда, біз отарға жиналып, сіз болғанша кітап кемірдік

Көңілімізде болайық, құрт құрт жүр іште

Жатын бөлмеде ұйықтап жатқанда - егеуқұйрықтар бас көтерді

Қарағайлы үйіңді кеміреміз, іргесіңді кеміреміз

Біз сіздің күлкіңіз бен көз жасыңызды кемітеміз.

Жүзіміз

Біз ең лайықтылардың көзқарастарын, моральдарын, идеяларын кеміреміз

Біз ляма-медальдарды денеге кеміреміз, бірақ ар-ожданды емес

Парта, рэперлердің рубероидтарын, рубероидтарын кеміреміз

Жаңа ақындар, бәрібір, кеміріп, троллейміз

Сіздің қалаңызға Троядағыдай атпен кіреміз

Біз үймелейтін меандрлардың жолдары өзімізге ұқсайды

Үйіңіздегі барлық нәрсені жеті рет аударыңыз

Міне, бұл біздің жүннің түсі, ол сіздікі - сұр массалар

Беттерді маскаға, сосын ойларды маскаға айналдырайық

Біз бір ғасырдағы диссонансты өлтіріп, біреуіне бейімделеміз

Біз енді сасық емеспіз, сықырлауымыз байқалмайды

Адамдар арасында сұр егеуқұйрықтар, егеуқұйрықтар арасында сұр адамдар

Бәрі аралас-құралас – тек тұмсық, енді бет жоқ

Әріптер аккордтарға түседі, бірақ бос парақтың қолында

Біз енді жаман емеспіз, иә, енді жау емеспіз

Соғыста бізді соңғы жау сендерге аттандырды

Идеясыз идеямыз, жолсыз алға

Халқы жоқ халқымыз, міне, жамандықтың есігі – босағасы

Үстінен аттаған бәрі бар, табанында сұр жүн

Ойланатын ештеңе жоқ, дәлірек айтқанда, қазірдің өзінде ештеңе жоқ

Сен не болып қалдың?

Артта қалмаңыз!

Міне, басқалар сияқты қозғалайық

Міне, сенің дөңгелегің, дөңгелекте болу сәнде

Сәнді әуенге жүгіріп алға

Алда біздің бәліш - оған мұрындықпен түсейік

Тек дөңгелекті айналдырыңыз, квотаңызды орындаңыз

Басқалар сияқты және басқалар сияқты болыңыз.

Ал кешке шұңқырлардың бойында

Тараңыз, бірақ алдымен Instagram-да селфиіңізді жариялаңыз

Ал ұйықта, сен үкі емес тышқансың.

қабырғаға бұрылыңыз

Түсініксіз және оғаш арманмен өзіңізді түсіріңіз

Құйрығы қозғалмаған жерде, егеуқұйрық көтерілістердің ыңырсы астында

Сіз сәннен дем алатын жерде өзіңізді қарастырыңыз

Бетіңізге таңданыңыз және оны аузыңызбен салыстырыңыз

Диктант жазбай тұрып, қай жерде

Сіз айқайлағанды ​​емес, музыкантыңызды тыңдайтын жерде

Оның күшті сөздері сізге таблетка сияқты береді

Науқасқа, тұрма, өзіңе люли-люли деп сыбырла

Қолыңызды тексеріп көріңіз, олар жүнсіз және жайылымсыз

Бетіңіз бен өзіңізге «оянбаңыз» деп айқайлаңыз

Сонда да ояныңыз, терді сүртіңіз, су ішіңіз,

Содан кейін күлімсіреп, басыңыздан бос сөзді тастаңыз

Ойын айналды, уақыт шынымен құм

Не болды?

Бос сөз, дөңгелек сізді күтуде!

Не болды?

Бос сөз, дөңгелек сізді күтуде!

Не болды?

Мен дөңгелек сені күтіп тұр дедім!