Останься - Артур

Останься, не уходи!

Останься, не уходи!

Вселяет в сердце боль и грусть твой холод глаз,

Ты попыталась обмануть в который раз.

Как уживаются в тебе: огонь и лёд?

Пусть это кто-нибудь теперь другой поймёт.

Твои жестокие ветра свели с ума.

Я отпустил тебя вчера и ты ушла!

Я оборвал в ночном бреду гитары крик,

Я думал: всё переживу, но я погиб!

Припев:

Останься, не уходи, душа без тебя умрёт!

Прошу, разведи костры, те, что растопят лёд.

Спрячь мою боль в ладонь, спаси же любовь от ран,

Пусть превратит огонь обманы твои в туман!

Но не боится лёд огня, костёр погас.

Я не смогу прожить и дня без этих глаз!

У всех обманов есть предел, пора бы знать,

Но видит Бог: я не хотел тебя терять!

Припев:

Останься, не уходи, душа без тебя умрёт!

Прошу, разведи костры, те, что растопят лёд.

Спрячь мою боль в ладонь, спаси же любовь от ран,

Пусть превратит огонь обманы твои в туман!

Останься, не уходи!

Останься, не уходи!

Останься, не уходи!

Останься, не уходи!

При свете огненной луны уходишь прочь

И боль оборванной струны терзает ночь,

Летит куда-то в пустоту последний крик,

Я думал всё переживу, но я погиб!

Останься!

Припев:

Останься, не уходи, душа без тебя умрёт!

Прошу, разведи костры, те, что растопят лёд.

Спрячь мою боль в ладонь, спаси же любовь от ран,

Пусть превратит огонь обманы твои в туман!

Останься!

Қал, барма!

Қал, барма!

Жүрегіңе мұң мен мұңды, суық көздеріңді,

Сіз тағы да алдауға тырыстыңыз.

Сіз өзіңізбен қалай тіл табысасыз: от пен мұз?

Мұны қазір басқа біреу түсінсін.

Сенің қатал желдерің мені жынды етті.

Мен сені кеше жібердім, сен кеттің!

Мен гитараның түнгі делирийінде жылауды үздім,

Мен ойладым: мен бәріне аман қаламын, бірақ мен өлдім!

Хор:

Қал, барма, сенсіз жан өледі!

Мұзды ерітетін оттарды жағуларыңызды өтінемін.

Ауырғанымды алақанға жасыр, махаббатты жарадан сақта,

От сіздің алдауларыңызды тұманға айналдырсын!

Бірақ мұз оттан қорықпайды, от сөнді.

Мен бұл көздерсіз бір күн де ​​өмір сүре алмаймын!

Барлық алдаудың шегі бар, білудің уақыты келді

Бірақ Құдай көріп тұр: мен сенен айырылғым келмеді!

Хор:

Қал, барма, сенсіз жан өледі!

Мұзды ерітетін оттарды жағуларыңызды өтінемін.

Ауырғанымды алақанға жасыр, махаббатты жарадан сақта,

От сіздің алдауларыңызды тұманға айналдырсын!

Қал, барма!

Қал, барма!

Қал, барма!

Қал, барма!

Жалынды айдың жарығымен кетесің

Ал үзілген жіптің ауыруы түнді азаптайды,

Соңғы айқай қуысқа ұшады,

Мен бәрінен аман қаламын деп ойладым, бірақ өлдім!

Қал!

Хор:

Қал, барма, сенсіз жан өледі!

Мұзды ерітетін оттарды жағуларыңызды өтінемін.

Ауырғанымды алақанға жасыр, махаббатты жарадан сақта,

От сіздің алдауларыңызды тұманға айналдырсын!

Қал!