Aus Goethes Faust - Ann Murray, Roderick Williams, Iain Burnside

Es war einmal ein König

Der hatt' einen großen Floh

Den liebt' er gar nicht wenig

Als wie seinen eig’nen Sohn

Da rief er seinen Schneider

Der Schneider kam heran;

«Da, miß dem Junker Kleider

Und miß ihm Hosen an!»

In Sammet und in Seide

War er nun angetan

Hatte Bänder auf dem Kleide

Hatt' auch ein Kreuz daran

Und war sogleich Minister

Und hatt einen großen Stern

Da wurden seine Geschwister

Bei Hof auch große Herrn

Und Herrn und Frau’n am Hofe

Die waren sehr geplagt

Die Königin und die Zofe

Gestochen und genagt

Und durften sie nicht knicken

Und weg sie jucken nicht

Wir knicken und ersticken

Doch gleich, wenn einer sticht

Ертеде бір патша болыпты

Оның үлкен бүргесі болды

Ол оны мүлде сүймеді

Өз баласындай

Сөйтіп тігіншісін шақырды

Тігінші шықты;

«Міне, сквайрдің киімін өлшеңдер

Оған шалбар бер!»

Барқыт пен жібекте

Ол енді әсер етті ме?

Көйлекке ленталар тағылды

Оның үстіне крест бар

Ол бірден министр болды

Және үлкен жұлдызға ие болыңыз

Оның ағалары болды

Сотта да ұлы лордтар

Ал соттағы мырзалар мен әйелдер

Олар қатты алаңдады

Королева мен қызметші

Шағып, кемірді

Және оларды бүгуге рұқсат етілмеді

Және олар қышымайды

Біз бұғауланып, тұншығамыз

Бірақ біреуі шағып кетсе бірден