Из ничего - Андем

Из ничего, Рождается вновь

Дождь, песок и огонь.

В груди пылает, не скоро взойдет,

Солнца диск над моей головой.

И память о высшем навек сохранит,

Огромный, большой, и пустой монолит,

И зная все это, уйду в темноту,

Сны свои видеть опять на яву.

Небеса спорят за нас

Кто же все-таки прав?

И знать о том совсем не хотят,

что завтра начнетса зима.

А по стене тень проплыла,

Призрак грусти того.

В чернеющем небе зажглась звезда,

Просто из ничего.

Слезы богинь падают там,

Мерзнут на слабой земле.

Из ничево делая вновь

Силу и жизнь на земле.

И зная все это, уйду в темноту,

Сны свои видеть, опять на яву,

Время пришло, свеча догарала,

Тихо опять стало.

Небеса спорят за нас

Кто же все-таки прав?

И знать о том совсем не хотят,

Что завтра начнетса зима.

А по стене тень проплыла,

Призрак грусти того.

В чернеющем небе зажглась звезда,

Просто из ничего.

Ештеңеден, Қайтадан туылған

Жаңбыр, құм және өрт.

Кеудеде күйеді, тез көтерілмейді,

Күн дискісі менің басымның үстінде.

Ал жоғарының жады мәңгі сақталады,

Үлкен, үлкен және бос монолит,

Осының бәрін біле тұра, мен қараңғылыққа барамын,

Армандарыңызды шындықта қайта көру үшін.

Аспан біз үшін таласып жатыр

Сонда кім дұрыс?

Олар бұл туралы мүлде білгісі келмейді,

сол қыс ертең басталады.

Қабырға бойымен көлеңке қалқып кетті,

Сол қайғының елесі.

Аспанда бір жұлдыз жанды,

Тек жоқтан.

Онда құдайлардың көз жасы төгіледі

Әлсіз жерде мұздатыңыз.

Жоқтан қайта жасау

Күш пен жердегі өмір.

Осының бәрін біле тұра, мен қараңғылыққа барамын,

Армандарыңызды қайта көру үшін,

Уақыт келді, шырақ сөнді,

Қайтадан тыныштық орнады.

Аспан біз үшін таласып жатыр

Сонда кім дұрыс?

Олар бұл туралы мүлде білгісі келмейді,

Сол қыс ертең басталады.

Қабырға бойымен көлеңке қалқып кетті,

Сол қайғының елесі.

Аспанда бір жұлдыз жанды,

Тек жоқтан.