Готы идут на рим - Андем

Солнце играет на железных браслетах,

Ветер гуляет, поёт в волосах.

На задворках прогнившей державы

Рождается то, что сотрёт её в прах.

В чащах жестокой и дикой Европы

Растёт злая сила на стали штыков.

Вскормлена дикою волчью кровью,

В ней воля к жизни и сила богов!

Готы идут на Рим!

Гарь и пожарища дым!

Кровью наполнят моря

Дети снегов и огня!

Старое будет золой,

И унесёт ветер злой

Души проклятых людей —

Вновь победит кто сильней!

Воинский клич и победные крики,

Стаи волков рвут на части овец.

Сонный народ слишком поздно очнулся,

Чтобы увидеть свой скорбный конец.

Солнце застыло над павшей империей,

Ветер не дует, навеки затих.

Пламя пожаров — рубеж тех столетий,

Что помнили город по имени Рим!

Темір білезіктерде күн ойнайды,

Жел жүреді, шашта ән салады.

Шіріген мемлекеттің аулаларында

Оны шаңға айналдыратын бірдеңе туады.

Қатал және жабайы Еуропаның тоғайларында

Штыктардың болатында зұлым күш өсіп келеді.

Жабайы қасқырдың қанымен қоректенеді

Оның өмір сүруге деген еркі мен құдайлардың күші бар!

Готтар Римге келеді!

Қоқыс пен өрт түтіні!

Теңіздер қанға толады

Қар мен оттың балалары!

Ескі күл болады

Ал зұлым жел алып кетеді

Қарғыс атқан адамдардың жаны

Тағы да кім күшті болса, сол жеңеді!

Соғыс зары мен жеңіс зары

Қасқырлар үйірлері қойларды жыртып тастайды.

Ұйқысы келген адамдар тым кеш оянды

Сіздің қайғылы соңыңызды көру үшін.

Күйреген империяның үстіне күн қатып қалды

Жел соқпайды, ол мәңгілікке тоқтады.

От жалыны – сол ғасырлардың шекарасы,

Олар Рим деп аталатын қаланы есіне алды!