Дорога в пандемониум - Андем

Остывшая зола шептала пеплу звезд,

Что тот, кто был и прошел здесь до меня,

Устал от сладких грез.

Пусть ночь грозой взорвется

И небо разобьется тысячью частей.

Пусть время истекает, и вместе с ним сгорает

Новый день!

В час затмения услышишь голос:

«Ты один останешься

И с надеждой на спасение

Навсегда расстанешься!»

Мир покачнулся на весах судьбы,

Сжигаемый агонией.

И прочертил огонь из пустоты

Дорогу в Пандемониум!

Свет!

Крик!

Выстрел из темноты!

И черных крыльев взмах…

Лишь миг…

Из суеты

Мир, словно камень, брошен вниз с высоты…

«Встань на колени и молись, —

Слова мессии грозного,

— И от земных пороков отрекись

Клеймом распятья Господа!»

В час затмения услышишь голос:

«Ты один останешься

И с надеждой на спасение

Навсегда расстанешься!»

Ты не хотел искать свой путь души,

Сжигаемый агонией.

И вот теперь перед тобой лежит

Дорога в Пандемониум!

Холодный блеск комет

Проходит за порог.

«Покайтесь люди перед лицом судьбы!»

—

Укажет лжепророк.

Не верь его страданиям

И глупым обещаниям:

Истина одна!

Надежды не теряя —

Нет Ада и нет Рая —

Жить сполна!

В час затмения услышишь голос:

«Ты один останешься

И с надеждой на спасение

Навсегда расстанешься!»

Мир покачнулся на весах судьбы,

Сжигаемый агонией.

И прочертил огонь из пустоты

Дорогу в Пандемониум!

Салқындаған күл жұлдыздардың күліне сыбырлады,

Менен бұрын осында болған және өткен адам,

Тәтті армандардан шаршадым.

Түн күркірегендей жарылып кетсін

Ал аспан мың бөлікке бөлінеді.

Уақыт таусылып, онымен бірге күйіп кетсін

Жаңа күн!

Тұтылу кезінде сіз дауысты естисіз:

«Сен жалғыз қаласың

Және құтқарылу үмітімен

Мәңгілікке ажырасыңдар!»

Тағдыр таразысында тербелді дүние,

Азаптан күйген.

Және бос жерден от алды

Пандемонияға жол!

Жарық!

Айқай!

Қараңғыдан түсірілген оқ!

Қара қанаттарын қағып...

Бір сәт күте тұрыңыз...

Қарбаластан

Дүние тас сияқты биіктен лақтырылды...

«Тізе бүгіп, дұға ет»

Қорқынышты Мәсіхтің сөздері,

- Және жердегі жамандықтан бас тарт

Иеміздің айқышқа шегеленуінің стигмасы!»

Тұтылу кезінде сіз дауысты естисіз:

«Сен жалғыз қаласың

Және құтқарылу үмітімен

Мәңгілікке ажырасыңдар!»

Жан жолыңды іздегің келмеді,

Азаптан күйген.

Ал енді сіздің алдыңызда жатыр

Пандемонияға жол!

Кометалардың суық жарқырауы

Табалдырықтан өтеді.

«Тағдырдың жазғанына тәубе етіңдер!

—

Жалған пайғамбар көрсетеді.

Оның қайғысына сенбеңіз

Және ақымақ уәделер:

Шындық біреу!

Жоғалтпай үміттену -

Тозақ пен жұмақ жоқ -

Толық өмір сүріңіз!

Тұтылу кезінде сіз дауысты естисіз:

«Сен жалғыз қаласың

Және құтқарылу үмітімен

Мәңгілікке ажырасыңдар!»

Тағдыр таразысында тербелді дүние,

Азаптан күйген.

Және бос жерден от алды

Пандемонияға жол!