Птицелов - Анатолий Киреев

Птицелов, птицелов, покажи мне свой улов

От одежды твоей пахнет хле-е-бом.

Божий дар, твой товар, не носить бы на базар

Отпустить бы соловья прямо в не — ебо.

В тесной клетке твоей петь не станет соловей

Будет сниться ему лес и поле

Словно снег для зимы и, как странник для сумы,

Он рожден соловьем петь на воле.

Хорошо бы ему, позабыв свою тюрьму,

Воздух трелью пронзить на просторе,

Мир замрет не дыша, вздрогнут листья, как душа,

И заплачет зеленое море.

Птицелов, птицелов, разве это ремесло?

Отнимать голоса у природы?

Божий дар, твой товар, не носить бы на базар,

Отпустить бы соловья на свободу.

Құсшы, құсбегі, аулағаныңды көрсет

Сіздің киіміңіз нан-е-бомның иісі.

Тәңірдің сыйы, өнімің базарға тозбас еді

Бұлбұл тура тозаққа кірсін.

Тар торыңда бұлбұл сайрамайды

Ол орман мен өрісті армандайды

Қыстың қарындай, қалтаның қыдырғанындай,

Қалауынша сайрау үшін бұлбұл болып туған.

Ол үшін жақсы болар еді, абақтыны ұмытып,

Ғарышта ауаны трильмен тесу үшін,

Дүние тыныссыз тоңады, Жапырақтары жан боп дірілдейді,

Ал жасыл теңіз жылайды.

Құсшы, құсбегі, бұл қолөнер ме?

Табиғаттан дауыстарды алып тастайсыз ба?

Тәңірдің сыйы, өнімің базарға тозбас еді,

Бұлбұл еркін кетсін.