Слеза скатилась - Александр Закшевский

Притормози, водитель, ну постой же,

Я выйду здесь, мне некуда спешить.

Ты у колодца стань мне, если можно,

Воды студёной мне б сейчас испить!

Спасибо, друг, премного благодарен!

Давай, езжай!

Счастливого пути!

А я пройдусь, поди, ещё не барин,

И, коль, не так что, ты меня прости!

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно,

Деревня, ты мне часто снилась!

Мой дом родной, моё крыльцо!

Машина вдаль умчалась и пропала,

Я распахнул пошире воротник.

Мне что-то стало воздуха, вдруг, мало,

И задыхаться начал, как старик.

Заброшены дворы стоят повсюду,

Колодец пуст, в нём даже нет ведра.

Три дома здесь жилых на всю округу,

Деревня вся, как будто, умерла.

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно,

Деревня, ты мне часто снилась!

Мой дом родной, моё крыльцо!

Сказать по правде, братцы, дрожь пробрала,

Отнялась речь, я онемев стою.

А слева, сзади, спереди и справа,

Дома вросли в густую крапиву.

И мой стоит заброшенный, разбитый,

Поодаль, тут же рядом, в стороне.

Покинут всеми, мною позабытый,

Но он, как прежде, очень дорог мне!!!

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно!

Деревня, ты мне часто снилась,

Мой дом родной, моё крыльцо!

Деревня, ты мне часто снилась,

Мой дом родной, моё крыльцо!

Баяу, жүргізуші, жүр,

Мен осы жерден шығамын, асығар жерім жоқ.

Сіз мен үшін құдықтың жанында тұрсыз, мүмкін болса,

Мен қазір салқын су ішер едім!

Рахмет досым, рахмет!

Жүр, жүр!

Жолыңыз болсын!

Мен серуендеймін, мен әлі джентльмен емеспін,

Ал егер олай болмаса, мені кешіріңіз!

Хор:

Көз жасым ағып кетті, бұрылдым,

Мен мұнда көптен бері болмадым, көптен бері,

Ауыл, мен сені жиі армандайтынмын!

Менің үйім өз үйім, менің подъездем!

Көлік алысқа қарай жүгіріп, ғайып болды,

Жағамды кеңірек аштым.

Маған бір нәрсе ауа болды, кенеттен, жеткіліксіз,

Ал қарт кісідей тұншыға бастады.

Қараусыз қалған аулалар барлық жерде,

Құдық бос, ішінде шелек те жоқ.

Мұнда бүкіл аудан бойынша үш үй тұрады,

Бүкіл ауыл өліп кеткендей болды.

Хор:

Көз жасым ағып кетті, бұрылдым,

Мен мұнда көптен бері болмадым, көптен бері,

Ауыл, мен сені жиі армандайтынмын!

Менің үйім өз үйім, менің подъездем!

Шынымды айтсам, дірілдеп қалдым, ағайындар,

Сөйлеу тоқтады, мен үнсіз тұрмын.

Ал солға, артқа, алдыңғы және оңға,

Үйлер қалың қалақайға айналды.

Ал менікі тасталған, сынған,

Алыс, дәл қасында, шетте.

Барлығы тастап кеткен, мен ұмытқан,

Бірақ ол бұрынғыдай мен үшін өте қымбат!!!

Хор:

Көз жасым ағып кетті, бұрылдым,

Мен мұнда көптен бері емеспін, көптен бері!

Ауыл, мен сені жиі армандайтынмын

Менің үйім өз үйім, менің подъездем!

Ауыл, мен сені жиі армандайтынмын

Менің үйім өз үйім, менің подъездем!