В нашей комнате - Александр Вертинский

В этой комнате проснемся мы с тобой.

В этой комнате от солнца золотой.

Половицы в этой комнате скрипят,

Окна низкие выходят прямо в сад.

А в буфете есть вчерашнее вино

Род часами, замолчавшими давно.

Слышишь, травами пахнуло и росой,

Побеги скорее по саду босой.

В эту яблоню все сердце окуни,

Осыпаются под ветром наши дни.

Облетает захмелевшая луша,

А сама то ты, как яблонь, хороша.

Бұл бөлмеде біз сенімен бірге оянамыз.

Бұл бөлме күннен алтын түсті.

Бұл бөлмедегі еден тақталары сықырлап тұр

Төмен терезелер бақшаға қарайды.

Ал буфетте кешегі шарап бар

Ұзақ уақыт үнсіз қалған сағат түрі.

Тыңдаңыз, шөп пен шық иісі шықты,

Жалаң аяқ бақшаны жылдам жүгіріп өтіңіз.

Осы алма ағашына бүкіл жүрегіңді батырып,

Күндеріміз желдің астында қалды.

Төменгі луша ұшады,

Ал сен өзің алма ағашындай жақсысың.