Песенка о жене - Александр Вертинский

Надоело в песнях душу разбазаривать,

И, с концертов возвратясь к себе домой,

Так приятно вечерами разговаривать

С своей умненькой, веселенькой женой.

И сказать с улыбкой нежной, незаученной:

Ай ты, чижик мой, бесхвостый и смешной.

Ничего, что я усталый и замученный,

И немножко сумасшедший и больной.

Ты не плачь, не плачь, моя красавица,

Ты не плачь, женулечка-жена.

В нашей жизни многое не нравится,

Но зато в ней столько раз весна!

Чтоб терпеть мои актерские наклонности,

Нужно ангельским терпеньем обладать,

А прощать мои дежурные влюбленности —

В этом тоже надо что-то понимать!..

И, целуя ей затылочек подстриженный,

Чтоб вину свою загладить и замять,

Моментально притворяешься обиженным,

Напчиная потихоньку напевать:

Ну не плачь, не плачь, моя красавица,

Ну не злись, женулечка-жена,

В нашей жизни все еще поправится!

В нашей жизни столько раз весна!

А потом пройдут года, и, Вами брошенный,

Постаревший, жалкий и смешной,

Никому уже не нужный и изношенный,

Я, как прежде, возвращусь к себе домой

И скажу с улыбкой жалкой и заученной:

Здравствуй, чиженька, единственный и мой!

Ничего, что я усталый и замученный,

Одинокий, позабытый и больной.

Ты не плачь, н плачь, моя красавица,

Ты не плачь, женулечка-жена!

Наша жизнь уж больше не поправится,

Но зато ведь в ней была весна!..

Жанымды жырға жұмсаудан шаршадым,

Ал, концерттерден үйге оралғанда,

Кешке сөйлесу өте жақсы

Ақылды, көңілді әйелімен.

Және жұмсақ, үйренбеген күлімсіреп айтыңыз:

Эй, менің сиқым, құйрықсыз және күлкілі.

Мені шаршаған және қинайтын ештеңе жоқ,

Және сәл ессіз және ауру.

Жылама, жылама, сұлуым

Жылама, келіншек.

Біздің өмірде бізге ұнамайтын нәрселер көп,

Бірақ онда көктемнің көп уақыты бар!

Менің актерлік бейімділігіме төтеп беру үшін,

Сабыр керек періштедей,

Кезекшілік махаббатымды кешіру үшін -

Мұны да түсіну керек!

Оның кесілген басынан сүйіп,

Өз кінәңізді түзету және жабу үшін,

Бірден ренжіген кейіп танытып,

Жайлап ән салып:

Ал, жылама, жылама, сұлуым,

Ашуланба, келіншек,

Біздің өмірімізде бәрі жақсы болады!

Біздің өмірімізде көктем көп болады!

Содан кейін жылдар өтеді, сен тастап кеткен,

Қартайған, аянышты және күлкілі,

Ешкімге керек емес және тозған,

Мен бұрынғыдай өз үйіме қайтамын

Мен аянышты және үйренген күлімсіреп айтамын:

Сәлем, чиженка, жалғыз және менікі!

Мені шаршаған және қинайтын ештеңе жоқ,

Жалғыз, ұмытылған және ауру.

Жылама, жылама, сұлуым,

Жылама, келіншек!

Біздің өміріміз енді жақсармайды

Бірақ оның ішінде көктем болды! ..