Ты успокой меня - Александр Вертинский

Ты успокой меня,

Скажи, что это шутка,

Что ты по-прежнему,

По-старому моя!

Не покидай меня!

Мне бесконечно жутко,

Мне так мучительно,

Так страшно без тебя!..

Но ты уйдешь, холодной и далекой,

Укутав сердце в шелк и шаншилла.

Не презирай меня!

Не будь такой жестокой!

Пусть мне покажется,

Что ты еще моя!..

1930, Дрезден

Сіз мені тыныштандырасыз

Бұл әзіл деп айтыңыз

Сен әлі несің

Менің ескі жолым!

Мені қалдырма!

Мен шексіз қорқамын

Мен қатты ауырып тұрмын

Сенсіз өте қорқынышты!

Бірақ сіз кетесіз, суық және алыс,

Жүрегімді жібек пен шанциллаға орап.

Мені менсінбе!

Бұлай қатыгез болма!

Көрейін

Сен әлі менікісің!..

1930, Дрезден