Черный карлик - Александр Вертинский

Ваш черный карлик целовал Вам ножки,

Он с Вами был так ласков и так мил.

Все Ваши кольца, Ваши серги, брошки

Он собирал и сундучке хранил.

Но в страшный день печали и тревоги

Ваш карлик вдруг поднялся и подрос.

Теперь ему вы целовали ноги,

А он ушел и сундучек унес.

Қара ергежейлі аяғыңнан сүйді,

Ол саған соншалықты сүйкімді, сондай тәтті еді.

Барлық сақиналарыңыз, сырғаларыңыз, брошьтеріңіз

Ол кеудені жинап, ұстады.

Бірақ қайғы мен уайымға толы қорқынышты күнде

Сіздің ергежейіңіз кенет орнынан тұрып, есейіп кетті.

Енді оның аяғын сүйдің,

Және ол кетіп, кеудесін алып кетті.