Ярмарка - Александр Розенбаум

Позабуду грусть, печаль, тоску,

Да поеду я на ярмарку,

На веселую да полную чудес,

Поскачу через горы, через лес

На веселую на ярмарку чудес.

Трубачи — носы орехами,

Скрипачи давно уехали,

Дуют в щеки, веселят толпу,

Люд честной, разодетый в прах и пух,

У пустых ларьков гоняет мух.

Ай-да фокусник!

А ловко как

Он полтину превратил в пятак.

Проворонил — не ругайся, не взыщи!

Ты теперь свой полтинник не ищи,

Был да нет его — ищи-свищи.

А на площади (да как смешны!)

В силачей играют клоуны.

А народу все хмелей и хохочи,

Веруют, что и вправду силачи,

Что они и вправду силачи.

Позабуду грусть, печаль, тоску,

Да поеду я на ярмарку,

На веселую да полную чудес,

Поскачу через горы, через лес

На веселую на ярмарку чудес.

Ұмытамын мұңды, мұңды, сағынышты,

Жәрмеңкеге баруға рұқсат етіңіз

Көңілді және ғажайыптарға толы,

Мен тауларды, орманды аралаймын

Кереметтердің көңілді жәрмеңкесіне.

Кернейшілер - жаңғақтары бар мұрындар,

Скрипкашылар баяғыда кетті

Олар щекке үрлейді, көпшілікті қызықтырады,

Шаң мен үлбіреген адал адамдар,

Шыбындар бос тұрған дүңгіршектерде қуып барады.

Эй сиқыршы!

Қандай ақылды

Ол жарты рубльді никельге айналдырды.

Төгілген – ант берме, талап етпе!

Енді сіз елу долларыңызды іздемейсіз,

Бар болды иә жоқ - фистулаларды іздеңіз.

Ал алаңда (иә, қандай күлкілі!)

Сайқымазақтар күшті ерлерді ойнайды.

Адамдардың бәрі мас болып күледі,

Олар өздерін шынымен күшті адамдар деп санайды,

Олар шынымен күшті.

Ұмытамын мұңды, мұңды, сағынышты,

Жәрмеңкеге баруға рұқсат етіңіз

Көңілді және ғажайыптарға толы,

Мен тауларды, орманды аралаймын

Кереметтердің көңілді жәрмеңкесіне.