Воспоминание о прошлом - Александр Розенбаум

Ох, и стерва ты, Маруся, ну, и стерва!

Третий год мне, п*дла, действуешь на нервы.

Надоело мне с тобою объясняться,

Даже кошки во дворе тебя боятся.

Что ни утро — всё на кухне морду мажешь,

Словно лошадь цирковая — вся в плюмаже;

Да, ты и слова-то такого не слыхала.

Я б убил тебя давно, да, денег мало.

И мамку ты мою сжила со свету,

Я б убил тебя давно, да денег нету.

А маманя — чистый ангел, да, и только,

Умудрилась-то прожить с тобою столько!

Ох, ославила ты, тв*рь, меня в народе,

Кореша ко мне футбол смотреть не ходят.

И во всём микрорайоне ходят слухи,

Что подруги твои, Маня, потаскухи.

Ох, и стерва ты, Маруся, ну, и стерва!

Но схороню тебя я первый, ты поверь мне!

И закопаю на далёкой стороне,

Чтоб и после смерти ты не пахла мне.

Әй, сен қаншықсың, Маруся, сен қаншықсың!

Менің үшінші жылым, б*к, сен менің жүйкеме тиіп жатырсың.

Саған түсіндіруден шаршадым

Ауладағы мысықтар да сенен қорқады.

Күнде таңертең ас үйде бетіңізді былғайсыз,

Цирк жылқысы сияқты - бәрі шлейфте;

Иә, мұндай сөзді естімегенсіз.

Мен сені баяғыда өлтіретін едім, иә, ақша жетпейді.

Ал сен менің анамды дүниеден өлтірдің,

Мен сені баяғыда өлтіретін едім, бірақ ақша жоқ.

Ал ана – пәк періште, иә, жалғыз

Мен сенімен өмір сүре алдым!

Әй, сен мені жамандадың, қарғыс атсын, халық арасында

Менің серіктерім менімен футбол көруге бармайды.

Ал төңіректе қауесеттер бар

Сіздің достарыңыз, Маня, жезөкшелер.

Әй, сен қаншықсың, Маруся, сен қаншықсың!

Бірақ мен сені бірінші жерлеймін, маған сен!

Ал мен арғы жағында жерлеймін,

Өлгеннен кейін де менің иісімді сезбеу үшін.