В середине пути - Александр Розенбаум

Стала жизнь поинтересней.

В голове кавардак.

Но всё чаще мы с тобой остаёмся одни.

А из родника течёт в ладони та же вода,

И всё та же ель раскачивает шишки над ним.

Дом стоял когда-то на окраине,

А теперь, похоже, в центре города.

Без бутылки с другом разобрались мы,

Не влезала его ложь в три короба.

Нынче кони стали ох упрямые.

А когда-то были, помню, сильно резвые.

На щеке была когда-то ямочка,

Нынче щёку борозда прорезала.

Стала жизнь повеселей,

Да не тянет гульба.

Как наладишься в Москву,

Там пир во время чумы.

А где-то подрывает носом дуб шерстнатый кабан.

И тормозят грузовики на трассе возле корчмы.

Не обижен дорогими платьями

И тугими женскими коленями.

Но звоню теперь я чаще матери,

Чтобы снизилось её давление.

Я, как прежде, будто лев готов к прыжку.

Но не в моде нынче косы русые.

И всё чаще вспоминаю бабушку,

Жаль, что денег не было тогда на бусы ей.

В гости пришли мы на эту непростую землю,

И по своим домам всем разойтись придётся.

Солнечный блик короток.

Живёшь ты так ли, с тем ли?.

Судеб людских тома лежат в пыли.

Стала жизнь побогаче,

Только пить не хочу.

И не лезет почему-то в горло лишний кусок.

И, как прежде, всё халаты ночью снятся врачу.

И, как прежде, шлёпаю на кухню ночью босой.

Память по лбу вдруг ударит обухом.

Упадут оковы на пол звеньями.

И проваливаюсь я, как в облако,

В виртуальную реальность времени.

Нынче кони стали ох упрямые.

А когда-то были, помню, сильно резвые.

На щеке была когда-то ямочка,

Нынче щёку борозда прорезала.

В гости пришли мы на эту непростую землю,

И по своим домам всем разойтись придётся.

Солнечный блик короток.

Живёшь ты так ли, с тем ли?.

Судеб людских тома лежат в пыли,

Судеб людских тома лежат в пыли…

Өмір қызық бола бастады.

Менің басымда тәртіпсіздік бар.

Бірақ сіз бен біз жиі жалғыз қалдырамыз.

Ал бұлақтан сол су алақанға ағады,

Және бәрі бірдей шырша оның үстіндегі конустарды тербетеді.

Үй бір кездері шетінде тұрды,

Енді, міне, қала орталығында.

Бөтелкесіз біз доспен шештік,

Оның өтірігі үш жәшікке сыймайды.

Бүгін жылқылар қыңыр болып кетті.

Бір кездері олар өте қызық болғаны есімде.

Бір кезде бетінде шұңқыр болды,

Бүгін щекке бороз кесілді.

Өмір қызық болды

Иә, сойыс тартпайды.

Мәскеуде қалай жүресің

Оба кезінде той болады.

Ал бір жерде жүнді қабан мұрнымен емен ағашын бұзады.

Ал трактир маңындағы тас жолда жүк көліктері жылдамдығын бәсеңдетеді.

Қымбат көйлектер ренжімейді

Және тығыз әйелдер тізелері.

Бірақ қазір анама қарағанда жиі хабарласамын,

Оның қысымын азайту үшін.

Мен, бұрынғыдай, арыстан секіруге дайын тұрғандай.

Бірақ ақшыл шашты шаштар қазір сәнде емес.

Мен әжемді жиі есіме аламын,

Бір өкініштісі, ол кезде оған моншаққа ақша жоқ.

Біз осы қиын өлкеге ​​қонаққа келдік,

Және әркім өз үйіне баруға мәжбүр болады.

Күннің жарылуы қысқа.

Сіз осылай өмір сүресіз бе, онымен?

Адам томдарының тағдыры шаңда жатыр.

Өмір байыды

Мен жай ғана ішкім келмейді.

Және қандай да бір себептермен, қосымша кесінді тамақтан түспейді.

Және, бұрынғыдай, дәрігер түнде барлық халаттарды армандайды.

Ал бұрынғыдай түнде жалаңаяқ ас үйге шапалақтаймын.

Жад кенет маңдайға бөксемен ұрады.

Тізбектер сілтемелерде еденге түседі.

Ал мен бұлт сияқты құлаймын

Уақыттың виртуалды шындығына.

Бүгін жылқылар қыңыр болып кетті.

Бір кездері олар өте қызық болғаны есімде.

Бір кезде бетінде шұңқыр болды,

Бүгін щекке бороз кесілді.

Біз осы қиын өлкеге ​​қонаққа келдік,

Және әркім өз үйіне баруға мәжбүр болады.

Күннің жарылуы қысқа.

Сіз осылай өмір сүресіз бе, онымен?

Адам томдарының тағдыры шаңда жатыр,

Адам томдарының тағдыры шаңда жатыр...