В Афганистане - Александр Розенбаум

Ах, какого дружка потерял я в бою.

И не сорок два года назад, а вчера.

Среди гор и песков, где сжигает жара всё вокруг,

Опаляя недетскую память мою.

- Слышишь, друг, мой дружок!

Мы взошли на некнижную ту высоту,

Под которой ты лёг.

Ах, какого дружка потерял я в бою!

Нам проклятая пыль забивала глаза.

И горел БТР.

В небе, как стрекоза, вертолёт.

И, как голос из прошлого, выкрик: "Вперёд!"

Словно нерв, оборвался до боли натянутый нерв.

И со склона пошла ему пуля навстречу в полёт.

Песок да камень.

Печальный свет чужой луны над головами.

Равняйсь на знамя!

Прощай, мой брат!

Отныне ты навеки с нами!

Прости, что ты погиб, а я всего лишь ранен.

В горах Афгани, в Афганистане.

Ах, какого дружка потерял я в бою!

Мы всю жизнь любили читать о войне.

Он не ведал никак, что вот выпадет мне под огнём

Его тело тащить за валун на спине.

Далека, тридцать метров...

Но как же была далека та дорога меж ночью и днём.

Песок да камень.

Печальный свет чужой луны над головами.

Равняйсь на знамя!

Прощай, мой брат!

Отныне ты навеки с нами!

Прости, что ты погиб, а я всего лишь ранен.

В горах Афгани, в Афганистане.

В Афганистане.

В Афганистане...

Әй, қандай досымнан айырылдым соғыста.

Ал осыдан қырық екі жыл бұрын емес, кеше.

Жылу айналаны өртеп жіберетін таулар мен құмдардың арасында,

Менің балалық естелігімді күйдірді.

– Естідің бе, досым, досым!

Біз бұл кітапсыз биікке көтерілдік,

оның астында жатырсыз.

О, мен соғыста жоғалтқан қандай досым!

Қарғыс атқан шаң көзімізді бітеп тастады.

Ал бронетранспортер отқа оранды.

Аспанда инеліктей, тікұшақ.

Ал, өткеннің үніндей: «Алға!» деген үн.

Жүйке сияқты созылған жүйке ауыратын жерге дейін үзілді.

Ал еңістен оқ оған қарай ұшып кетті.

Құм және тас.

Үстінде бөтен айдың қайғылы жарығы.

Баннерге жоғары қараңыз!

Қош бол бауырым!

Бұдан былай сіз мәңгі бізбен біргесіз!

Қайтыс болғаныңызға өкінемін, ал мен жараланып қалдым.

Ауған тауларында, Ауғанстанда.

О, мен соғыста жоғалтқан қандай досым!

Біз өмір бойы соғыс туралы оқығанды ​​ұнатамыз.

Ол маған от астында не түсетінін білмеді

Оның денесін арқасындағы тас сүйреп келеді.

Алыс, отыз метр...

Бірақ сол жол түн мен күннің арасы қанша еді.

Құм және тас.

Үстінде бөтен айдың қайғылы жарығы.

Баннерге жоғары қараңыз!

Қош бол бауырым!

Бұдан былай сіз мәңгі бізбен біргесіз!

Қайтыс болғаныңызға өкінемін, ал мен жараланып қалдым.

Ауған тауларында, Ауғанстанда.

Ауғанстанда.

Ауғанстанда...