Соня - Александр Розенбаум

Азохен вей!

Шалом алейхем, Крейцман!

Я снова здесь, я бархатных штанах.

Ай, Соня, не томи, зажги мне пламень в бейцах

И голову умой в своих духах.

Ты мне прости, и подойди поближе,

Не нервничай, не мни лицо свое.

И пусть они уйдут — я их в упор не вижу.

И пусть возьмут с собой свое белье.

Ты мне прости, что был с тобой не ласков,

Что закусил тугие удила.

И пусть они уйдут — я не хочу напрасно

Попасть на эти «мокрые» дела.

Я не принес тебе подарков, Соня,

На дне души все козыри лежат.

К обрыву мчат лихие наши кони,

Я повернуть хочу коней назад.

Ай, Соня, девочка, ты знаешь, с кем имеешь,

Я никогда лажово не свистел.

И пусть они уйдут, гони их, Соня, в шеи,

Я снова здесь, я этого хотел.

Ты мне прости, что я немного пьяный,

Но я летел к тебе издалека.

Я взял слегка на грудь и я пришел не рано,

Чтоб дети не проснулись от звонка.

Азочен жолы!

Салем Алейхем, Крейзман!

Мен тағы келдім, барқыт шалбар кидім.

Ай, Соня, қинама, мен үшін байтыстарда жалын жағы

Ал, басыңызды көңіліңізбен жуыңыз.

Мені кешір және жақында

Қобалжымаңыз, бетіңізді әжім түсірмеңіз.

Оларды жіберіңіз - мен олардың бос тұрғанын көрмеймін.

Олар зығыр киімдерін өздерімен бірге ала кетсін.

Саған мейірімді болмағаным үшін кешірші

Тығыз бит не болды.

Және оларды жіберіңіз - мен бекер қаламаймын

Осы «дымқыл» істерге кіріңіз.

Мен саған сыйлықтар әкелген жоқпын, Соня,

Жанның түбінде барлық қозырлар жатыр.

Жүйрік аттарымыз жартасқа асығады,

Мен аттарды кері бұрғым келеді.

Әй, Соня, қыз, сен кіммен жүргеніңді білесің,

Мен ешқашан ысқырған емеспін.

Оларды жіберіңіз, оларды айдаңыз, Соня, мойынға,

Мен қайтадан келдім, мен мұны қаладым.

Кішкене мас болғаным үшін кешірші

Бірақ мен саған алыстан ұшып келдім.

Кеудемде жеңіл алып, ерте келмедім,

Балалар қоңыраудан оянбауы үшін.