Снег и метель - Александр Розенбаум

Снег ли, метель вьюжит,

Дай мне тепла в стужу,

Дай быть тебе нужным

Каждый час.

Дай мне глоток света,

Дай мне чуть-чуть лета,

Чтоб луч летал где-то

Возле нас.

Дай мне чуть-чуть воли,

Тяжкой не дай доли,

Дай совладать с болью,

Будь нежна.

И в грозовых бликах

Слышать не дай крика,

Знай, ты мне как никогда нужна!

Чтобы сути трудный путь мой

Полон стал,

Чтоб июль настал

В январе,

Засверкает в нем

Твоей любви кристалл,

Чтоб в огне его мне

Сгореть.

Дай уходить твердо,

Дай быть всегда гордым,

Чтоб в тишине мертвой

Не упасть.

Дай мне мое право

Быть до конца правым

И самого себя

Не украсть.

Дай обрести веру

В то, что приду первым,

Рыси не дай мерной,

Шпоры дай.

Бросить в лицо спеси

Главную дай песню

И в поднебесье ее сыграй.

Чтобы сути трудный путь мой

Полон стал,

Чтоб июль настал

В январе,

Засверкает в нем

Твоей любви кристалл,

Чтоб в огне его мне

Сгореть.

Дай выйти сквозь стену

Из пустоты плена

И над морской пеной

Чайкой взмыть.

Дай мне упасть в волны

На острие молний,

Все в этот миг вспомнить

И забыть.

Дай мне чуть-чуть воли,

Тяжкой не дай доли,

Дай совладать с болью,

Будь нежна.

И в грозовых бликах

Слышать не дай крика,

Знай, ты мне как никогда нужна!

Қар жауды ма, боран соғады ма,

Суықта маған жылу бер

Маған керек болсын

Әр сағат сайын.

Маған нұрлы тыныс беріңіз

Маған біраз жаз беріңіз

Сәуле бір жерге ұшып кетуі үшін

Бізге жақын.

Маған кішкене ерік беріңіз

Ауыр үлес берме,

Маған аурумен күресуге рұқсат етіңіз

Жұмсақ болыңыз.

Және найзағайдың жарқырауында

Маған жылауды естуге жол берме

Сен маған бұрынғыдан да керек екеніңді біл!

Менің қиын жолымның мәніне

Полон болды

Келе жатқан шілдеге

Қаңтарда,

Онда жарқырайды

Сенің махаббатың кристал

Сондықтан бұл мен үшін от

Жанып кету.

Маған мықтап кетуге рұқсат етіңіз

Әрқашан мақтаныш болып жүре бер

Осылайша өлгендердің үнсіздігінде

Құлап қалма.

Маған құқығымды бер

Толық дұрыс болу үшін

Ал өзім

Ұрлық жасама.

Иманды болсын

Онда мен бірінші келемін,

Сілеусін өлшеуді бермейді,

Маған шпор беріңіз.

Тәкаппарлықты бетке тастаңыз

Маған негізгі әнді беріңіз

Және оны аспанда ойнаңыз.

Менің қиын жолымның мәніне

Полон болды

Келе жатқан шілдеге

Қаңтарда,

Онда жарқырайды

Сенің махаббатың кристал

Сондықтан бұл мен үшін от

Жанып кету.

Маған қабырғадан өтуге рұқсат етіңіз

Тұтқындағы бос жерден

Ал теңіз көбігінің үстінде

Шағала қалықта.

Маған толқындарға түсуге рұқсат етіңіз

Найзағайдың шетінде

Осы сәтте бәрін есте сақтаңыз

Және ұмыт.

Маған кішкене ерік беріңіз

Ауыр үлес берме,

Маған аурумен күресуге рұқсат етіңіз

Жұмсақ болыңыз.

Және найзағайдың жарқырауында

Маған жылауды естуге жол берме

Сен маған бұрынғыдан да керек екеніңді біл!