Серебристая Колыма - Александр Розенбаум

Я был повязан первый раз в тринадцать лет:

Залез в ларек — хотелось булочек с корицей.

На фарт мне кинули фуфло,

Потом поехало-пошло,

Не тормознуть, а значит, не остановиться.

Эх, ремеслуха, западло-учителя,

Прощай, «фреза», и здравствуй, душный спецприемник.

Я так решетки невзлюбил,

Что как-то вечером свалил

С дружком по шконке, было весело вдвоем нам.

На полдороге струсил друг,

Меня не взяли на испуг,

И я мотался от острога до острога.

Там отъедался, отдыхал,

Потом по новой когти рвал,

И, наконец, на Колыме залез в берлогу.

Ты зныешь, брат, она какая, Колыма?

Мне жалко тех, кто края этого не знает.

Все говорят: — Она не та.

А мне по кайфу мерзлота,

Хоть нет тайги, закон — тайга, медведь — хозяин.

Кайлом, конечно, здесь, браток, махать трудней,

Но не страшнее, чем очко рвать на делянке.

Здесь летом мяса завались,

Мошку на всех не разделить,

Почти весь год братва катается на санках.

На серебристой Колыме

Мы не скучаем по тюрьме,

Здесь слезы наши до земли не долетают,

На них здесь радуга висит,

У дяди Козина спроси,

А дядя Козин в этой жизни понимает.

Когда вольняшкой я вернусь на материк,

Моя звезда на стылом небе не потухнет.

Пойдет сухарь под маргарин,

О том, о сем поговорим

И вспомним светлую Нагаевскую бухту.

На серебристой Колыме

Мы не скучаем по тюрьме,

Здесь слезы наши до земли не долетают,

На них здесь радуга висит,

У дяди Козина спроси,

А дядя Козин в этой жизни понимает.

Мен алғаш рет он үш жасымда жұптастым:

Мен дүңгіршекке шықтым - даршын тоқаш алғым келді.

Олар менің жолыма балағат тастады,

Сосын кетті, кетті

Баяулатпаңыз, яғни тоқтамаңыз.

Е, қолөнер, западло-мұғалімдер,

Қош бол, «кескіш», ал сәлем, дымқыл арнайы абақты.

Мен барларды қатты ұнатпайтынмын

Бұл кешке әйтеуір тасталды

Сөреде досым бар екеумізге де қызық болды.

Достың аяғы жарты жолда тоңып қалды,

Мені қорқып алған жоқ,

Ал мен түрмеден түрмеге қаңғыдым.

Онда ол тамақтанды, демалды,

Содан кейін ол тырнақтарын жаңасына жыртып алды,

Ақырында, Колымада ол ұяға шықты.

Білесің бе, аға, ол қандай, Колыма?

Осының соңын білмейтіндерге жаным ашиды.

Барлығы: - Ол бұрынғыдай емес.

Маған мәңгі тоң ұнайды,

Тайга жоқ болса да заң тайга, аю қожа.

Кайл, әрине, осында, аға, қол бұлғау қиынырақ,

Бірақ бұл бөлудегі ұпайды жыртудан жаман емес.

Мұнда жазда үйінділер,

Миджді барлығына бірдей бөлісе алмайсың,

Жігіттер жыл бойы шанамен айналысады.

Күміс Колымада

Біз түрмеден қалмаймыз

Мұнда біздің көз жасымыз жерге жетпейді,

Мұнда кемпірқосақ ілулі тұр,

Козин ағадан сұраңыз

Ал Козин ағай бұл өмірде түсінеді.

Мен құрлыққа еркін адам болып қайтып келгенде,

Суық аспандағы жұлдызым сөнбейді.

Крекер маргариннің астына түседі,

Біз не туралы айтатынымыз туралы

Жарқын Нагаевская шығанағын есте сақтаңыз.

Күміс Колымада

Біз түрмеден қалмаймыз

Мұнда біздің көз жасымыз жерге жетпейді,

Мұнда кемпірқосақ ілулі тұр,

Козин ағадан сұраңыз

Ал Козин ағай бұл өмірде түсінеді.