Расставание - Александр Розенбаум

Жаркий день над Ленинградом зноем парки иссушил, маревом окутан каждый двор.

Погружаюсь я в прохладу винтовой твоей души, Исаакиевский мой собор.

Поднимаюсь долго, раньше — раза в два быстрей, со здоровьем было хорошо.

Но зато теперь, друзья, я духом стал раз в пять сильней, здравствуй, Исаакий,

я пришёл.

Стою в толпе под куполом, пою твою историю,

Смотрю, как чайки глупые летают над «Асторией».

Два царственных наездника ведут себя по вечности,

Уводит в небо лестница, веками искалечена, веками искалечена…

Симпатичная туристка смотрит вниз, разинув рот, жаль, всего не можешь видеть ты.

Этот город надо близко знать и знать его народ, чтобы он открылся с высоты.

Прошу тебя, храни меня, не дай пропасть в изгнании,

Собор с библейским именем, мой Центр мироздания.

Приди ко мне воочию ночами полусонными,

На белый лист ляг строчками, в твои черты влюблёнными, веками искалечена…

Вот последний миг оборван, попрощаемся, родной, не сойти бы без тебя с ума!

Улетаю я, Собор мой, в край, завьюженный пургой, даже летом там всегда зима.

Да, ладно, надо проще быть, пойду своей дорогою,

Исаакиевской площадью на Невский, угол Гоголя.

Прошу тебя, храни меня, не дай пропасть в изгнании,

Собор с библейским именем, мой Центр мироздания, мой Центр мироздания.

Прошу тебя, храни меня, не дай пропасть в изгнании,

Собор с библейским именем, мой Центр мироздания, мой Центр мироздания.

Ленинградтың үстіндегі ыстық күн саябақтарды аптап ыстықта құрғатты, әр ауланы тұман басып қалды.

Мен сенің бұралған жан дүниеңнің салқындығына сіңдім, Әулие Исаак соборым.

Мен ұзақ тұрамын, бұрын - екі есе жылдам, денсаулығым жақсы болды.

Бірақ қазір, достар, мен бес есе күшті болдым, сәлем, Ысқақ,

Мен келдім.

Күмбез астындағы қалың топта тұрып, Әңгімеңізді айтып

Мен ақымақ шағалалардың Асторияның үстінен қалай ұшып жатқанын бақылаймын.

Екі патша шабандозы мәңгілік әрекет етеді,

Аспанға апаратын баспалдақ ғасырлар бойы мүгедек, ғасырлар бойы мүгедек ...

Әдемі турист аузын ашып төмен қарайды, бәрін көре алмайсың өкінішті.

Сіз бұл қаланы жақыннан білуіңіз керек, оның адамдарын білуіңіз керек, ол биіктен ашылады.

Мені сақтауыңды сұраймын, қуғынға түсуге жол берме,

Інжіл атауы бар собор, менің Әлемнің орталығым.

Жартылай ұйқылы түндерде маған өз көзіңмен кел,

Ғасырлар бойы мүгедек болып, мінездеріңізге ғашық болып, ақ параққа сап түзеңіз ...

Міне, соңғы сәт қысқартылды, қоштасайық, жаным, сен болмасаң жынды болмас едік!

Мен ұшып бара жатырмын, соборым, боран басқан жерге, тіпті жазда да әрқашан қыс болады.

Иә, жарайды, бұл оңайырақ, мен өз жолыммен кетемін,

Невскийдегі Әулие Исаак алаңы, Гоголь бұрышы.

Мені сақтауыңды сұраймын, қуғынға түсуге жол берме,

Інжіл атауы бар собор, менің Ғаламның орталығым, менің Ғаламның орталығым.

Мені сақтауыңды сұраймын, қуғынға түсуге жол берме,

Інжіл атауы бар собор, менің Ғаламның орталығым, менің Ғаламның орталығым.