Проводи-ка меня, батя, на войну - Александр Розенбаум

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Да поседлай-ка ты коня да моего.

А я пойду да обниму печаль-жену,

Кабы не быть бы ей вдовой.

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Да, не печалься — ты своё отвоевал.

Ты вон смотри, чтоб сын мой, твой любезный внук,

Не баловал-озорничал.

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Да, не забудь надеть «Георгия» на грудь.

Я тебя, батя, в жаркой сече вспомяну,

Когда в штыки проляжет путь.

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Был «посошок», теперь давай по «стременной»,

А за курганом, коли в поле не усну,

Ещё добавим по одной.

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Да, не серчай, но чует сердце — быть беде,

Ты дай-ка, батя, я в последний раз прильну

Щекою к мокрой бороде.

Ты дай-ка, батя, я в последний раз прильну

Щекою к мокрой бороде.

Ох, проводи-ка меня, батя, да на войну,

Да поседлай-ка ты коня да моего.

А я пойду да обниму печаль-жену,

Кабы не быть бы ей вдовой.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

Иә, атыңды да, менің де атымды ерттеп ал.

Ал мен барып, сорлы әйелімді құшақтаймын,

Ол жесір әйел болмаса ғой.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

Иә, мұңаймаңыз - сіз өзіңізді жеңіп алдыңыз.

Менің ұлым, қымбатты немерең,

Ол бұзбады, тентек болды.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

Иә, кеудеңізге «Джордж» қоюды ұмытпаңыз.

Мен сені еске аламын, әке, қызу шайқаста,

Жол дұшпандықпен салынған кезде.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

«Жолақ» болды, енді «үзеңгі» бойымен жүрейік,

Ал үйіндінің артында мен далада ұйықтамасам,

Тағы біреуін қосайық.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

Иә, ашуланбаңыз, бірақ жүрек сезінеді - қиындық болады,

Жүр, әке, мен соңғы рет құшақтаймын

Ылғал сақалға дейін.

Жүр, әке, мен соңғы рет құшақтаймын

Ылғал сақалға дейін.

О, әке, мені алып кетші, иә соғысқа,

Иә, атыңды да, менің де атымды ерттеп ал.

Ал мен барып, сорлы әйелімді құшақтаймын,

Ол жесір әйел болмаса ғой.