Песня коня цыганских кровей - Александр Розенбаум

Песня коня цыганских кровей

-Чтоб ветра тебя, сынок, знали,

Только воле верь — нельзя верить

Тем, кто наземь нас, коней, валит, —

Мне наказывал старик-мерин.

И от слов тех — по ноздрям трепет,

Я табунщика с себя сбросил

И увел коней домой, в степи,

Хоть в степях и холодна осень.

Ай-яй, скачи, скачи,

Ковылями жеребята нагуляют силу.

Ай-яй, скачи, скачи,

Без седла и недоуздка,

Ай-яй, скачи, скачи,

Я не мерин, а моя гнедая — не кобыла.

Ай-яй, скачи, скачи.

Воля мыла на боках стоит!

И храпит табун, собой загнан.

Нам, коням, негоже спать в стойлах,

Нам свободы подавай запах!

Не успели подковать люди…

Без подков оно куда проще.

Перемелется — мука будет…

…Да муки нам не возить больше!

Ай-яй, скачи, скачи,

То не пуля кровь мою наружу отворила.

Ай-яй, скачи, скачи,

Я тавро зубами выгрыз!

Ай-яй, скачи, скачи,

Наконец-то моя шкура от клейма остыла.

Ай-яй, скачи, скачи.

В табуне моём добры кони

И лошадки хороши, жарки.

Под копытами земля стонет…

Истоптали всю её.

Жалко!

Пена розовая с губ — в морды,

Взбунтовалось что-то там в лёгких.

А табунщики — народ гордый,

И аркан у них такой лёгкий.

Ай-яй, скачи, скачи,

Ковылями жеребята нагуляют силу.

Ай-яй, скачи, скачи,

Без седла и недоуздка…

Сыған қанының жылқысының әні

- Жел сені білуі үшін, балам,

Тек ерік-жігерге сену - сенуге болмайды

Бізді құлатқандарға, аттар, -

Мені кәрі жылқы жазалады.

Және бұл сөздерден - танаудағы діріл,

Мен малшыны өзімнен лақтырып жібердім

Ол жылқыларды үйге, далаға апарды,

Далада күз салқын болса да.

Ай-яй, секір, секір,

Қауырсын құлындар күш береді.

Ай-яй, секір, секір,

Ер-тоқымсыз, белдемшесіз,

Ай-яй, секір, секір,

Мен жылқы емеспін, менің шығанағым да бие емес.

Ай-ай, секір, секір.

Сабынның еркі оның жағында тұр!

Ал үйір өздігімен айдауда.

Біз аттар қорада ұйықтамауымыз керек,

Бізге иіске еркіндік беріңіз!

Адамдардың аяқ киімге уақыты болмады ...

Аттарсыз бұл әлдеқайда оңай.

Ол ұнтақтайды - ұн болады ...

... Иә, артық ұн таси алмаймыз!

Ай-яй, секір, секір,

Қанымды сыртқа ашқан оқ емес еді.

Ай-яй, секір, секір,

Мен брендті тістеріммен кемірдім!

Ай-яй, секір, секір,

Ақырында, менің терім брендтен суыды.

Ай-ай, секір, секір.

Менің табынымда жақсы жылқылар бар

Ал аттар жақсы, қуырады.

Тұяқ астында жер ыңылайды...

Олар мұның бәрін таптап тастады.

Қандай өкінішті!

Еріннен қызғылт көбік - мұрынға,

Өкпеде бірдеңе бас көтерді.

Ал малшылар намысшыл халық,

Және олардың лассосы өте жеңіл.

Ай-яй, секір, секір,

Қауырсын құлындар күш береді.

Ай-яй, секір, секір,

Ешқандай ер-тұрман мен белдемше жоқ...