Ну вот... - Александр Розенбаум

Ну вот, опять меня куда-то в смурь и в хмарь несет,

А я все жду до тошноты красивых нот,

Но пальцы нынче шьют одно,

А голос ставит все вверх дном наоборот.

Впросак пропал твой поцелуй в прокуренных усах —

Ты извини, но я их ночью обкусал.

О лампу бился мотылек,

И лишь под утро я прилег с собою сам.

А было все когда-то легким, песни падали, как снег,

И наяву дышалось легким точно так же, как во сне,

И полозья не скрипели у саней.

А было все когда-то проще, даже если волком выл,

А теперь в святые мощи верю чаще, чем живым,

А в глазах моих все меньше синевы.

Ну вот, ползет на взлет срок излетавший самолет,

И я опять молюсь, чтоб классным был пилот,

Хотя того, чему бывать, не миновать,

И наплевать, что рейс не тот.

А было все когда-то рядом, только руку протяни,

А теперь до Ленинграда дальше, чем до заграниц,

Манят нас Санкт-петербургские огни.

Как жаль, что от обиды нынче губы не дрожат.

И не помчаться за тобой, как на пожар.

Что чаще в кресле, чем в седле,

Того, что мне не двадцать лет, безумно жаль.

Что чаще в кресле, чем в седле,

Того, что мне не двадцать лет, безумно жаль.

Я чаще в кресле, чем в седле,

Того, что мне не двадцать лет, безумно жаль.

А было все когда-то легким, песни падали, как снег,

И наяву дышалось легким точно так же, как во сне,

И полозья не скрипели у саней.

А было все когда-то проще, даже если волком выл,

А теперь в святые мощи верю чаще, чем живым,

А в глазах моих все меньше синевы.

Міне, тағы да мені қараңғылық пен қараңғылықта бір жерге апарады,

Мен әлі де ауыратын әдемі жазбаларды күтемін,

Бірақ саусақтар енді бір нәрсені тігеді,

Ал дауыс бәрін төңкеріп жібереді.

Түтін мұртыңыздағы сүйіспеншілігіңізді жоғалтты -

Кешіріңіз, бірақ мен оларды түнде тістеп алдым.

Шамды ұрған көбелек,

Тек таңертең мен өзіммен жатып қалдым.

Бір кездері бәрі оңай болды, әндер қар сияқты жауды,

Ал шын мәнінде мен түстегідей жеңіл дем алдым,

Ал жүгірушілер шанадан сықырлаған жоқ.

Бір кездері бәрі қарапайым болды, тіпті қасқыр айқайласа да,

Енді мен тірілерден гөрі қасиетті жәдігерлерге көбірек сенемін,

Ал менің көзімдегі көгілдір барған сайын азаяды.

Ал, көтерілген ұшақ ұшып келе жатыр,

Мен ұшқыштың керемет болғанын тағы да дұға етемін,

Не болып жатқанын болдырмау мүмкін болмаса да,

Ал рейс бірдей емес деп ойламаңыз.

Бір кездері бәрі жақын болды, қолыңызды созыңыз,

Ал қазір шет елдерге қарағанда Ленинградқа дейін алыс,

Санкт-Петербург шамдары бізді шақырады.

Өкініштісі енді реніштен ерін дірілдеп қалмайды.

Ал сіздің артыңыздан от сияқты асықпау.

Креслода ер-тұрманға қарағанда жиі не бар,

Жасым жиырмаға жетпегені өкінішті.

Креслода ер-тұрманға қарағанда жиі не бар,

Жасым жиырмаға жетпегені өкінішті.

Мен ершікке қарағанда жиі орындықта отырамын,

Жасым жиырмаға жетпегені өкінішті.

Бір кездері бәрі оңай болды, әндер қар сияқты жауды,

Ал шын мәнінде мен түстегідей жеңіл дем алдым,

Ал жүгірушілер шанадан сықырлаған жоқ.

Бір кездері бәрі қарапайым болды, тіпті қасқыр айқайласа да,

Енді мен тірілерден гөрі қасиетті жәдігерлерге көбірек сенемін,

Ал менің көзімдегі көгілдір барған сайын азаяды.