Ночной разговор - Александр Розенбаум

Мы с сердцем нынче смерти не боимся:

Уйдем в небыть на раз по счёту «три».

Давай, Господь, с тобой договоримся:

Ты либо дай мне жизнь, либо забери.

Кончай, Отец, со мной играться в прятки,

Коль что не так, возьми да вразуми!

Я не прошу, чтоб было всё в порядке,

Но дай чуть-чуть покоя, чёрт возьми.

Товарищ Бог!

Господ пока не знаю…

Но ты и так по жизни Господин.

Я в эти игры с детства не играю,

Не помню даже, как конём ходить.

А Ты, как первоклашка, в самом деле,

Замучил, как учителку, страну.

Семь пятниц у Тебя в одной неделе,

А мы желаем, Господи, одну.

Живу я жизнь, вроде, не напрасно,

Но как Тебя прикажешь понимать?

Снаряды рвутся там, где не опасно,

Так лучше по сознанке воевать.

Ты мне скажи, а есть такое место,

Где тишина раскалывает мозг?

Хочу туда.

А мимо мест известных

Хочу, Господь, чтоб Ты меня пронёс.

Ты знаешь, Батя, я уже не мальчик.

Зачем держать меня за дурака?

То мордой возишь прямо по асфальту,

То в смокинге несёшь за облака.

Терплю асфальт и ненавижу смокинг,

Ему бы ярким пламенем гореть.

И мне противно жить под «Modern Talking»,

Хочу, Господь, под «битлов» помереть.

Бүгін біз өз жүрегімізбен өлімнен қорықпаймыз:

«Үш» есебінде бір рет ұмытуға барайық.

Кәне, Ием, сенімен келісімге келейік:

Сен маған өмір бересің немесе аласың.

Тоқта, әке, менімен тығылмақ ойна,

Бірдеңе дұрыс емес болса, оны қабылдап, түсіндіріңіз!

Мен бәрі ретімен болсын деп сұрамаймын,

Бірақ маған сәл тыныштық берші, қарғыс атсын.

Құдай жолдас!

Мырза, мен әлі білмеймін ...

Бірақ сен қазірдің өзінде өмірде Иемізсің.

Мен бұл ойындарды бала кезімнен ойнаған емеспін.

Атпен қалай жүретінім де есімде жоқ.

Ал сен, бірінші сынып оқушысы сияқты,

Ұстаздай елді қинады.

Сізде бір аптада жеті жұма бар,

Ал біз, Ием, бір тілейміз.

Мен өмір сүремін, меніңше, бекер емес,

Бірақ сізді қалай түсінуге болады?

Снарядтар қауіпті емес жерде жарылады,

Сондықтан саналы түрде күрескен дұрыс.

Айтшы, ондай жер бар ма,

Тыныштық миды қай жерде бөледі?

Мен сонда барғым келеді.

Әйгілі орындардан өтті

Ием, мені алып жүргеніңді қалаймын.

Білесің бе, әке, мен енді ұл емеспін.

Неге мені ақымақ санайсың?

Содан кейін сіз мұрынды дәл асфальтта жүргізесіз,

Содан кейін смокингпен сіз бұлттарды көтеріп жүресіз.

Мен асфальтқа төземін және смокингті жек көремін

Ол жарқыраған жалынмен жанады.

Мен «Modern Talking» астында өмір сүруді жек көремін

Мен, лорд, Битлздің астында өлгенімді қалаймын.