Музыка или стихи - Александр Розенбаум

Как часто ночью в отзвуках шагов

Строфа дрожит, шатается и рвется…

Мне стих без музыки так редко удается —

Я должен слушать музыку стихов.

Я должен чувствовать мотив своей души,

Слова без музыки мертвы в моем искусстве,

Как без солдата мертв окопный бруствер —

Один он никого не устрашит.

Как надо понимать звучанье фраз:

Где крикнуть, где шепнуть на верной ноте?

Стихи и музыка, вы песня — плоть от плоти!

Стихи и музыка — не разделяю вас!

Я в каждом такте должен прочитать

Стихотворение, написанное в звуках,

И различать раздумье, радость, муку,

И в нотах эти чувства записать.

Какой глупец сказал, что песня — это стих!

Какой невежда музыку возвысил!

Кто так унизил песенную мысль

В своих речах напыщенно-пустых!

И я, забывшись в песенном бреду,

Как заклинанье повторяю снова,

Что музыкант лишь тот, кто слышит слово,

Поэт лишь тот, кто с музыкой в ладу.

Қаншалықты жиі түнде аяқ дыбысының жаңғырығында

Шумақ дірілдеп, дірілдеп, үзіледі...

Мен өлеңді музыкасыз сирек орындаймын -

Мен поэзия әуенін тыңдауым керек.

Мен жанымның мотивін сезінуім керек,

Музыкасыз сөздер менің өнерімде өлі

Траншея парапет ретінде солдатсыз өлді -

Ол жалғыз ешкімді қорқытпайды.

Сөз тіркесін қалай түсінуге болады:

Қай жерде айқайлау керек, қай жерде оң нотада сыбырлау керек?

Өлең мен күй, әнсің – еттен!

Өлеңдер мен музыка - Мен сенімен бөліспеймін!

Мен әр өлшемде оқуым керек

Дыбыспен жазылған өлең

Ойды, қуанышты, азапты,

Және осы сезімдерді дәптерге жазыңыз.

Өлеңді өлең деп қандай ақымақ айтты!

Қандай надандық жоғарылатылған музыка!

Өлеңді кім сонша қорлады деп ойлады

Олардың сөйлеген сөздерінде бос сөз!

Ал мен өзімді ән делирийінде ұмытып,

Сиқыр сияқты мен тағы қайталаймын

Музыкант деген сөзді еститін адам ғана,

Ақын – музыкамен үндес адам ғана.