Мечта блатного поэта - Александр Розенбаум

В чулках телесного цвета,

Стройней цыганской гитары,

Мечта блатного поэта -

Она плыла по бульвару,

Пушистей белого снега

И мягче лунного света.

За ней кто только не бегал -

Мечтой блатного поэта.

На голубятне у неба

Он сумасшедшие строчки,

Забросив солнечный невод,

Тащил рукою порочной.

Пусть получалось чуть хуже,

Чем кошелёк из кармана, -

По жизни так было нужно,

И умирать было рано.

Первое варение тётенька намешивает густо,

Белою сиренью надушили город парфюмеры мая.

Аисты без денег нам детей приносят из капусты

И сразу улетают.

Порой в трамвае украдкой

Он швартовался к ней боком.

Тепло так было и сладко -

Пришлось уверовать в Бога.

А Бог, известно, не фраер -

Господь немерено круче -

И как-то раз из трамвая

Они сбежали под ручку.

Под утро светлое с пляжа

Он шёл по горло счастливый.

Но ветер западный вражий

Принёс свинцовые ливни.

А вор - он с Родиной дружен,

Он на войну, как на дело.

По жизни так было нужно,

И умирать не хотелось.

А в морской пехоте есть что делать пацанам шикарным.

В самый раз босоте "перьями" на пляже чисто порезвиться.

Но летели к звёздам самые отчаянные парни,

Чтоб любимым вечно сниться.

Историй много красивых.

Но буду помнить до гроба

Ту, что на сердце носила

Вора-поэта зазноба.

Давным-давно за полбанкой

Мне рассказала об этом

Моя красавица-бабка -

Мечта блатного поэта.

Давным-давно за полбанкой

Мне рассказала об этом

Моя красавица-бабка -

Мечта блатного поэта.

Ет түсті шұлықтарда

Сыған гитарасынан да жіңішке

Қаскөй ақынның арманы -

Ол бульвармен жүзіп кетті

Үлпілдек ақ қар

Және ай сәулесінен де жұмсақ.

Жай ғана жүгірмеген ол үшін -

Қаскөй ақынның арманы.

Аспандағы көгершін үйінде

Ол ақылсыз сызықтар

Күн торын лақтыру,

Жаман қолмен сүйреп апарды.

Аздап нашарлай берсін

Қалтаңыздан шыққан әмиянға қарағанда, -

Бұл өмірде қажет болды

Ал өлуге әлі ерте еді.

Апай бірінші тосапты қоюлап араластырады,

Мамырдың парфюмерлері қаланы ақ сиреньмен хош иісті.

Ақшасы жоқ лейлектер қырыққабаттан бізге балаларды әкеледі

Және олар бірден ұшып кетеді.

Кейде ұрлықпен трамвайда

Ол оның жағына ілінді.

Бұл өте жылы және тәтті болды -

Мен Құдайға сенуім керек еді.

Ал Құдай, сіз білесіз, бауырлас емес -

Иеміз өлшеусіз салқын -

Және бір рет трамвайдан

Олар қол ұстасып жүгірді.

Таңертең жағажайдан жарық

Ол қуанып көмейіне дейін барды.

Бірақ батыс желі жау

Қорғасын нөсерлерін әкелді.

Ал ұры – Отанмен дос,

Ол шын мәнінде соғыста.

Бұл өмірде қажет болды

Ал мен өлгім келмеді.

Ал Теңіз корпусында ұлдарды сәнді ететін нәрсе бар.

Дұрыс, жағажайда жалаң аяқ, «қауырсынмен» таза көңіл көтеру үшін.

Бірақ ең үмітсіз жігіттер жұлдыздарға ұшты,

Сондықтан жақын адамдар мәңгілік армандайды.

Көптеген әдемі әңгімелер бар.

Бірақ мен көрге дейін есіме аламын

Жүрегімде кигенім

Ұры-ақын жаным.

Баяғыда жарты банка үшін

бұл туралы маған айтты

Менің сұлу әжем

Қаскөй ақынның арманы.

Баяғыда жарты банка үшін

бұл туралы маған айтты

Менің сұлу әжем

Қаскөй ақынның арманы.