Маруся завязала - Александр Розенбаум

— Алло, алло, давай в налёт!

Банд-элемент собрал свой слёт.

Менты, гоните быстро «воронки»!

Алло, алло, ну кто-нибудь!

Я выхожу на честный путь.

Ответьте, Уголовка, мужики!

Я подписку о невыезде дала,

Делала всё то, что раньше не могла:

Я отстирывала кровь, позабыла про любовь

И на хате их с пельменями ждала.

Не хочу я подыхать за бандитскую кровать,

Я шалавой не была, да и не быть.

За домашнюю лапшу «Бланши» каждый день ношу.

С чистой совестью хочу их заложить.

Когда дрова колол сосед, я каждый раз просила: — Дед,

Оставь хоть кубометр орлам моим.

Они придут, попьют, пожрут, платок, как кость, в лицо швырнут,

Потом заснут, тряпьё в зобу стоит.

Даже псы за миску руки лижут нам.

Далеко ли, близко мужняя жена.

А я ребёночка хочу, чтоб прижался он к плечу,

Пусть блатного, но отца — другим хана.

Эй, легавый!

Плохо слышно, в трубку дунь!

Дом восьмой, пиши, в Апраксином ряду.

Но смотри, не фраернись, там волын, пойди пригнись,

Это всё ты, «мусорок», имей ввиду.

Эх, Маруся, видать, своё ты отжила,

А в Сочи так и не была, Маруся!

Эх, Маруся, любовь — копейка, жизнь — грош.

Идёшь прямёхонько на нож, Маруся!

Ну всё, прощай, мой «мусорок», сплела я шёлковый венок,

Не жить мне после этого всего.

Ревмя ревёт по ним тюрьма, но как в романе у Дюма:

«Один — за всех и все — за одного».

Воровайка знает лишь один закон:

Заложила — значит, ставь себя на кон.

Жизнь красивая была, только что-то очень зла,

А разборки с фраерами — что за понт?

Не хочу я подыхать за бандитскую кровать,

Я шалавой не была, да и не быть.

А раз так — прости-прощай, ты, служивый, обещай

На могилку иногда ко мне ходить.

Эх, Маруся!

Видать, не ловишь ты мышей,

Зазря сдала ты корешей, Маруся!

Эх, Маруся!

Своё оттянем — разорвём.

Зачем связалась с «мусорком», Маруся?

Эх, Маруся!

А Коля так тебя любил,

Не ел, не пил — тебе копил, Маруся!

Эх, Маруся!

Не впадлу срок ему висеть,

Гнилая вышла карусель, Маруся!

Эх, Маруся!

Господь — не фраер, Бог — не лох.

Зачем тебя так повело, Маруся?

Эх, Маруся!

Волчара дохнет — не дрожит.

Но как теперь нам дальше жить, Маруся?

- Сәлем, сәлем, ұшайық!

Топ-элемент өз жиынын жинады.

Тәртіп сақшылары, тез «воронка» айдаңыз!

Сәлем, сәлем, біреу!

Мен адал жолмен келе жатырмын.

Жауап беріңдер, қылмыскер, еркектер!

Мен кетпеуге жазбаша міндеттеме бердім,

Ол бұрын жасай алмағанның бәрін жасады:

Қанды жудым, Махаббатты ұмыттым

Ал үйшікте оларды тұшпара күтіп тұрды.

Мен гангстер төсегі үшін өлгім келмейді,

Мен жезөкше емес едім, болуы да керек емес.

Мен үйде кеспе үшін күнде Бланш киемін.

Ар-ұжданым таза, мен оларды ломбардқа алғым келеді.

Көршім отын жарып жатқанда мен әр жолы сұрайтынмын: – Ата,

Менің қырандарыма кем дегенде текше метр қалдырыңыз.

Олар келеді, ішеді, жейді, бетіне сүйек сияқты орамал тастайды,

Содан олар ұйықтап қалады, зобтағы шүберек.

Тіпті иттер тостаған үшін қолымызды жалайды.

Алыста, жақын күйеуінің әйелі.

Мен сәбиді қалаймын, ол оның иығына жабысады,

Ұрылар болсын, бірақ әкесі – басқа ханға.

Эй полиция!

Есту қиын, телефонды үрлеңіз!

Сегізінші үй, жазыңыз, Апраксин қатарында.

Қараңызшы, қорықпаңыз, Волын бар, барып еңкейіңіз,

Мұның бәрі сен, «қоқыс», есіңде болсын.

О, Маруся, көрдің бе, сен өзіңдікінен асып түстің,

Бірақ мен әлі Сочиде болған жоқпын, Маруся!

Ех, Маруся, махаббат бір тиын, өмір бір тиын.

Тура пышаққа бар, Маруся!

Қош бол, «қоқысым», Жібек тоқыма,

Осының бәрінен кейін мен өмір сүре алмаймын.

Олардың үстінен түрме айқайлайды, бірақ Дюма романындағыдай:

«Біріміз бәріміз үшін, бәріміз біріміз үшін».

Воровайка бір ғана заңды біледі:

Ломбарда - сондықтан өзіңізді желіге қойыңыз.

Өмір әдемі болды, тек өте жаман нәрсе,

Ал фрейдерлермен кездесу – бұл қандай шоу?

Мен гангстер төсегі үшін өлгім келмейді,

Мен жезөкше емес едім, болуы да керек емес.

Ал егер солай болса, мені кешір, қош бол, сен, әскери қызметкер, уәде

Кейде маған қабірге барыңыз.

Сәлем Маруся!

Көрдіңіз бе, сіз тышқандарды ұстамайсыз,

Маруся, сен босқа достарыңды тастадың!

Сәлем Маруся!

Біз өзімізді тартамыз - біз оны бұзамыз.

Неліктен «қоқыс жәшігіне» хабарластыңыз, Маруся?

Сәлем Маруся!

Ал Коля сені қатты жақсы көрді,

Мен тамақ жемедім, ішпедім - мен сен үшін жинадым, Маруся!

Сәлем Маруся!

Мен оның ілулі уақытын жіберіп алған жоқпын,

Шіріген карусель шықты, Маруся!

Сәлем Маруся!

Жаратқан Ие бауырлас емес, Құдай сорғыш емес.

Маруся, сен неге сонша жетесің?

Сәлем Маруся!

Қасқыр өледі - қалтырап қалмайды.

Бірақ енді қалай өмір сүре аламыз, Маруся?