Мама - Александр Розенбаум

Чистым рукавом свои сто граммов

Закушу в тени у трёх берёз.

— Нету никого родней, чем мама, —

Говорил реке крутой откос.

Кулака сильней, острей булата,

Я от этих слов к стволу приник.

Широка река — да где была ты,

Кабы не земля да не родник?

Я так давно не целовал тебя —

Тысячу лет, задумались года.

Был для тебя одним из жеребят

И буду им всегда.

Каждый божий день твоя улыбка

Мне нужна, чтоб к ней стремглав лететь.

В мире для людей большом и зыбком

Мало места для больших детей.

Сколько бы я под небом ни ходил,

Знаю одно: я кровь твоя, твой сын.

Ты у меня одна, и Бог един —

Я к вам иду босым.

День за днём

всегда со мной!

День за днём

живи сто лет!

День за днём…

Мама, мама!

День за днём

всегда со мной!

День за днём

живи сто лет!

День за днём…

Чистым рукавом свои сто граммов…

На яру сидел я допоздна…

Нету никого родней, чем мама,

Даже если ты её не знал.

Таза жеңмен, жүз грамм

Мен үш қайыңның көлеңкесінде тістеп аламын.

- Анадан артық ешкім жоқ, -

Тік еңіс өзенге сөйледі.

Жұдырық дамаск болаттан күшті, өткір,

Осы сөздерден мен жүксалғышқа жабысып қалдым.

Өзен кең - иә, сен қайда болдың,

Жер болмаса, бұлақ болмаса?

Мен сені ұзақ уақыт бойы сүймегенмін -

Мың жыл, жылдар ойлады.

Сен үшін құлындардың бірі болды

Ал мен әрқашан боламын.

Күн сайын сенің күлкің

Мен оған ұшып баруым керек.

Әлемде үлкен және тұрақсыз адамдар үшін

Үлкен балаларға арналған орын жеткіліксіз.

Аспан астында қанша жүрсем де,

Мен бір нәрсені білемін: мен сенің қаныңмын, ұлыңмын.

Сен менің жалғызымсың, ал Құдай жалғыз -

Мен саған жалаң аяқ барамын.

Күннен күнге

әрқашан менімен!

Күннен күнге

жүз жыл өмір сүр!

Күннен күнге…

Ана ана!

Күннен күнге

әрқашан менімен!

Күннен күнге

жүз жыл өмір сүр!

Күннен күнге…

Таза жеңмен жүз грамм ...

Кешке дейін сайда отырдым...

Анадан қымбат ешкім жоқ,

Сіз оны танымасаңыз да.