Любовь и крыша - Александр Розенбаум

Забываю Чехова, езжу не по правилам, в кухню с «беломориной» за ночь раз по

пять.

Крыша-то уехала, адрес не оставила и теперь не знаю я, где её искать.

Крыша-то уехала, адрес не оставила и теперь не знаю я, где её искать.

Подворотни по лбу бить будут меня, грешного, ночью «необобранный» бегаю, кричу:

«Помогите, голуби, граждане сердечные, если крышу встретите — я её ищу!»

Припев:

А как же я её любил от черепицы до стропил, от струйки дыма из трубы до

сеновала!

Я с ней ложился и вставал, как люди жил и умирал, но крыша съехала.

Всего ей было мало!

Я с ней ложился и вставал, как люди жил и умирал, но крыша съехала.

Всего ей было мало!

Во дворе на лавочке сяду с горемыкою, расскажу товарищу про свою беду

И про то, что давеча воробей чирикал мне — вроде, видел крышу он в городском

саду.

Припев:

А как же я её любил, по воскресеньям с мылом мыл, следил, чтоб летом ей не

докучали осы.

Всегда хватало ей тепла, она ни разу не текла, но вот взяла да и свалила без

вопросов.

Всегда хватало ей тепла, она ни разу не текла, но вот взяла да и свалила без

вопросов.

Двери заколочены и замки навешены, чистотел бы кто-нибудь к сердцу приложил.

Закатился в Сочи бы, всех послал бы к лешему и на белом катере с крышею уплыл!

Закатился в Сочи бы, всех послал бы к лешему и на белом катере с крышею уплыл!

Припев:

А как же я её любил от черепицы до стропил, от струйки дыма из трубы до

сеновала.

Я с ней ложился и вставал, как люди жил и умирал, но крыша съехала.

Всего ей было мало.

Я с ней ложился и вставал, как люди жил и умирал, но крыша съехала.

Всего ей было…

Мен Чеховты ұмытамын, ережемен жүрмеймін, Беломоринмен бірге күнде кешке ас үйге барамын

бес.

Төбесі кетіп қалды, мекенжайды қалдырған жоқ, енді мен оны қайдан іздеуді білмеймін.

Төбесі кетіп қалды, мекенжайды қалдырған жоқ, енді мен оны қайдан іздеуді білмеймін.

Есік менің, күнәһардың маңдайыма тиеді, түнде айнала жүгіремін, айқайлаймын:

«Көмектесіңдер, көгершіндер, жүректі азаматтар, төбе тапсаң – іздеймін!».

Хор:

Мен оны плиткалардан керегеге дейін, мұржадан шыққан түтінге дейін қалай жақсы көрдім

шабындық!

Мен онымен төсекке жаттым да, адамдар өмір сүріп, өлгендей тұрдым, бірақ төбесі ұшып кетті.

Оған бәрі жеткіліксіз болды!

Мен онымен төсекке жаттым да, адамдар өмір сүріп, өлгендей тұрдым, бірақ төбесі ұшып кетті.

Оған бәрі жеткіліксіз болды!

Аулада скамейкада бір бейшара әйелмен отырамын, досыма бақытсыздықты айтамын

Ал енді ғана торғайдың шырылдағаны туралы – ол қаладағы шатырды көрген сияқты

бақша.

Хор:

Бірақ мен оны қалай жақсы көретінмін, жексенбіде мен оны сабынмен жудым, мен жазда оның жоқ екеніне көз жеткіздім.

аралар ренжіді.

Оның жылуы әрқашан жеткілікті болды, ол ешқашан ағып кетпеді, бірақ содан кейін ол оны алып тастады

сұрақтар.

Оның жылуы әрқашан жеткілікті болды, ол ешқашан ағып кетпеді, бірақ содан кейін ол оны алып тастады

сұрақтар.

Есіктер тақтаймен жабылған, құлыптар ілінген, біреу оның жүрегіне чистотела қояды.

Мен Сочиге аунап, барлығын гоблинге жіберіп, шатырлы ақ қайықпен жүзіп кетер едім!

Мен Сочиге аунап, барлығын гоблинге жіберіп, шатырлы ақ қайықпен жүзіп кетер едім!

Хор:

Мен оны плиткалардан керегеге дейін, мұржадан шыққан түтінге дейін қалай жақсы көрдім

шабындық.

Мен онымен төсекке жаттым да, адамдар өмір сүріп, өлгендей тұрдым, бірақ төбесі ұшып кетті.

Оған бәрі жеткіліксіз болды.

Мен онымен төсекке жаттым да, адамдар өмір сүріп, өлгендей тұрдым, бірақ төбесі ұшып кетті.

Тұтастай алғанда ол…