Колыбельная на нарах - Александр Розенбаум

Спичка вспыхнула в ночи.

Не кричи.

Помолчи.

То, что вспомнил, схорони.

И усни.

Отдохни.

Погоди еще чуть-чуть,

Как-нибудь позабудь,

Утро вечера, ей-ей,

Мудреней.

Пальцы мелко задрожат,

Вдруг окликнет сержант,

Зуботычина — пустяк,

Я народу — не враг.

Мешковина да кайло

За фронты да седло.

За три дырки беляков —

Ночь без снов.

Догорает жизнь угольками в золе.

Падают дожди где-то там, на земле.

Падают дожди, падают дожди,

Только ты дождись, дождись.

Слышишь, ветер у дверей.

Ты не плачь, что еврей.

Вдарит между глаз мороз —

Сразу станешь курнос,

А как выбелит зима

Волос в мел, глаз — в туман,

Позабудут, кто ты есть, —

Даю честь.

Десять писем по весне:

Пять Ему, пять жене.

На одно пришел ответ,

Мол, гражданки той нет…

То есть как это нет?!

Ей всего тридцать лет…

Не могла ж она сгореть,

Помереть…

Дозревает сад, ветви клонятся вниз.

Русая коса, смородинный лист.

Русая коса, русая коса

Расплелась по небесам.

Наша кровь красна, как флаг,

Вправо шаг, влево шаг.

То ль споткнулся, то ль побег,

Закачался — и в снег.

Так что спи давай, милой,

Спи, родной, Бог с тобой,

Да и я сосну, браток.

Долог срок…

Догорает жизнь угольками в золе.

Падают дожди где-то там, на земле.

Падают дожди, падают дожди,

Только ты дождись, дождись.

Матч түнде тұтанып кетті.

Айқайлама.

Ауызыңды жап.

Есіңізде не болса, көміңіз.

Және ұйықта.

Демалу.

Тағы біраз күтіңіз

Әйтеуір ұмыт

Таңертең кешке, ол-ол,

Дана.

Саусақтар аздап дірілдейді

Кенет сержант шақырады

Соққы - бұл ұсақ-түйек

Мен халық жауы емеспін.

Бөрік иә Кайло

Алдыңғы және ер-тұрманға арналған.

Үш ақ тесік үшін -

Армансыз түн.

Күлге айналған шоқтай өмір жанып жатыр.

Жаңбыр жердің бір жерінде жауып жатыр.

Жаңбыр жауады, жаңбыр жауады

Тек күтіңіз, күтіңіз.

Есіктен желді есті.

Евреймін деп жылама.

Аяз көздің арасына түседі -

Бірден сыпырушы боласың,

Ал қыс қалай ағарады

Шаш борда, көз тұманда,

Кім екеніңді ұмыт -

Мен сізге құрмет көрсетемін.

Көктемдегі он әріп:

Оған бесеу, әйеліне бесеу.

Бір жауап алды,

Азамат жоқ дейді...

Яғни, қалай емес?!

Оның жасы небәрі отызда...

Ол күйе алмады

Өл...

Бақ пісіп, бұтақтары еңкейіп жатыр.

Ашық қоңыр өрім, қарақат жапырағы.

аққұба өрім, аққұба өрім

Аспанға тарады.

Қанымыз қызыл тудай қызыл

Оңға, солға қадам жасаңыз.

Не сүрініп, не қашып,

Тербелді - және қарға.

Ендеше ұйықтай бер балақай

Ұйықта, қымбаттым, Құдай сенімен бірге,

Иә, мен ұйықтаймын, аға.

Ұзақ мерзімді...

Күлге айналған шоқтай өмір жанып жатыр.

Жаңбыр жердің бір жерінде жауып жатыр.

Жаңбыр жауады, жаңбыр жауады

Тек күтіңіз, күтіңіз.