Гулливер - Александр Розенбаум

Жил-был матрос.

Да верь не верь,

Но бес его попутал,

И вот однажды Гулливер

Подался к лилипутам.

Коль выпал случай примирить

Их с островом Блефуску,

Плевать на то, что негде жить

В домишках лилипутских.

С рождения миссионер.

Постель, камин… О Боже!

Под звёздным небом Гулливер

Устроил своё ложе.

Но местный светоч Болголам —

Ревнивец и так далее —

Шепнул, и парня по рукам

И по ногам связали.

Казалось бы — наоборот,

Кто больше, тот сильнее,

Но удивительный народ —

Чем шире лоб и выше рост,

Тем лилипуты злее!

Наутро знать, совет держа,

Гиганта попросила,

Чтоб Гулливер не обижал

Туземцев слабосильных

Ни словом гулким, как обвал,

Ни музыкою громкой

И чтоб для песен выбирал

Местечко поукромней.

Казалось бы — наоборот,

Кто с миром, тот мудрее,

Но удивительный народ —

Чем лучше Гулливер поёт,

Тем лилипуты злее!

На ренегате ренегат,

Надули Гулливера.

И простачок большой фрегат

Похитил у неверных.

Король от радости расцвёл,

Но тут вмешался канцлер:

«Неплохо, если б он привёл

Весь флот блефускуанцев!»

Казалось бы — наоборот,

От щедрости щедреют,

Но удивительный народ —

Чем больше Гулливер даёт,

Тем лилипуты злее!

И вот подумал наш матрос:

«За что ж я здесь страдаю?

Быть надо с теми, кто мой рост

Нормально понимает.

Им буду петь о чём хочу,

Своих не тратя нервов,

И будет всем нам по плечу,

И станет всем нам по плечу

Любовь и гулливерность!»

Онда бір теңізші өмір сүрді.

Иә, сенсеңіз де, сенбесеңіз де

Бірақ жын оны алдап,

Сосын бір күні Гулливер

Мен лилипуттарға бардым.

Кольдің татуласуға мүмкіндігі болды

Олар Блефуску аралымен,

Тұратын жер жоқ деп ойламаңыз

Лилипуттық үйлерде.

Туғаннан бері миссионер.

Төсек, камин... Құдай-ау!

Гүлливер жұлдызды аспан астында

Төсегіңізді реттеңіз.

Бірақ жергілікті жарық Болголам -

Қызғаныш және т.б.

сыбырлап, жігіттің қолдары

Және аяғына байланған.

Бұл, керісінше,

Кім үлкен болса, күшті

Бірақ таңғажайып адамдар -

Маңдай неғұрлым кең болса, биіктігі соғұрлым жоғары болады,

Ашулы лилипуттар!

Таңертең білуге, ақыл-кеңес ұстауға,

— деп сұрады дәу

Гулливер ренжітпеуі үшін

Туғандар әлсіз

Күйреу сияқты сөз жоқ,

Қатты музыка емес

Және әндерді таңдау үшін

Орын тыныш.

Бұл, керісінше,

Дүниемен кім болса, ол дана,

Бірақ таңғажайып адамдар -

Гулливер соғұрлым жақсы ән айтады

Ашулы лилипуттар!

Діннен безген теріскейде,

Олар Гулливерді алдады.

Және қарапайым үлкен фрегат

Ол кәпірлерден ұрлады.

Патша қуаныштан гүлденді,

Бірақ содан кейін канцлер араласып:

«Ол әкелсе жақсы болар еді

Блефускуандықтардың бүкіл флоты!»

Бұл, керісінше,

Жомарттықтан олар жомарт,

Бірақ таңғажайып адамдар -

Гулливер көбірек береді

Ашулы лилипуттар!

Біздің матрос осылай ойлады:

«Неге мен мұнда қиналып жүрмін?

Бойымдағылармен бірге болу керек

Әдетте түсінеді.

Мен оларға өзім қалаған нәрсе туралы ән айтамын,

Жүйкеңді құртпай,

Біз бәріміз иықта боламыз,

Және бұл бәріміздің мойнымызда болады

Сүйіспеншілік пен өрескелдік!»