Грустная история - Александр Розенбаум

Хотели счастья близкие,

А жены — развестись.

А он с глазами чистыми

Всю жизнь.

Себя не теша славою,

Наслушавшись похвал,

Он жил с улыбкой славною,

Как спал,

Когда был мал…

Он любил стрекоз, и он любил пауков,

Ну ничего себе страсть, а?

Он всё знал про улицу Роз,

Но никогда не мог туда попасть.

А?..

Он знал, что этот мир рождён для воли,

А Толкиен своё кольцо для боли

Придумал и дал ему власть.

Живя благими грёзами,

Пристойным он не стал,

Очков чудесных розовых

Не снял.

Гулял травой и звёздами,

Поил нектаром пчёл.

Между детьми и взрослыми

Ушёл.

Взял и ушёл…

Он любил стрекоз, и он любил пауков,

Ну ничего себе страсть, а?

Он всё знал про улицу Роз,

Но никогда не мог туда попасть.

А?..

Он знал, что этот мир рождён для воли,

А Толкиен своё кольцо для боли

Придумал и дал ему власть.

Он призван был Создателем,

Чтоб воду не мутить.

И стала жизнь кислятиной

Всем тем, кто знал, как жить.

Крови мы с тобой одной, братан,

Присягали полевым цветам.

Радовался ты, и я был рад,

Мой младший брат.

Нас растили летние дожди.

Не спеши, ты осень подожди.

Я люблю тебя, мой младший брат,

Вернись назад!

Жақындар бақыт тіледі

Ал әйелдер - ажырасу.

Және ол таза көзімен

Өмір бойы.

Даңқпен қуанба,

Мақтауды есту

Керемет күлімсіреп өмір сүрді,

Қалай ұйықтадың,

Мен кішкентай кезімде...

Ол инеліктерді жақсы көретін, ал өрмекшілерді жақсы көретін

Не деген құмарлық, иә?

Ол Роуз көшесі туралы бәрін білді,

Бірақ мен ол жерге ешқашан жете алмадым.

БІРАҚ?..

Ол бұл дүниенің ерік үшін жаралғанын білді,

Ал Толкин өз сақинасын ауыртпалық үшін

Ойлап, оған күш берді.

Жақсы армандармен өмір сүру

Ол әдепті бола алмады,

Керемет қызғылт көзілдірік

Оны шешпеді.

Шөптер мен жұлдыздар арқылы өтті,

Араларды балшырындармен тамақтандырыңыз.

Балалар мен ересектер арасында

Кеткен.

Мен оны алдым да кеттім...

Ол инеліктерді жақсы көретін, ал өрмекшілерді жақсы көретін

Не деген құмарлық, иә?

Ол Роуз көшесі туралы бәрін білді,

Бірақ мен ол жерге ешқашан жете алмадым.

БІРАҚ?..

Ол бұл дүниенің ерік үшін жаралғанын білді,

Ал Толкин өз сақинасын ауыртпалық үшін

Ойлап, оған күш берді.

Оны Жаратушы шақырған,

Суды лайламас үшін.

Ал өмір ащы болды

Қалай өмір сүруді білетіндердің барлығына.

Қанымыз бір, ағайын,

Жабайы гүлдерге ант бердік.

Сен қуандың, мен қуандым

Менің кіші інім.

Бізді жазғы жаңбыр өсірді.

Асықпаңыз, күзді күтіңіз.

Мен сені жақсы көремін кішкентай інім

Қайту!