Декабристский сон - Александр Розенбаум

Я проснулся вчера не в квартире пустой,

Сладкий сон оказался недлинным.

Зимний ветер свистел за сырою стеной

Алексеевского равелина.

Гулким эхом шаги караульных в ночи

Заунывную песню мне пели,

И дрожал огонёк одинокой свечи

На распахнутых крыльях шинелей.

Припев:

Метелью белою, сапогами по морде нам.

Что же ты сделала со всеми нами, Родина?

Может, не видишь?

Да не слепая ты вроде бы,

Родина, Родина, Родина, Родина…

И уткнувшись в прославленный невский гранит

Лбом горячим, закашлялся криком:

«Сколько наших крестов по России стоит,

Ну, а сколько могил позабытых?!»

Припев:

Метелью белою, сапогами по морде нам.

Что же ты сделала со всеми нами, Родина?

Может, не видишь?

Да не слепая ты вроде бы,

Родина, Родина, Родина, Родина…

Барабанная дробь, и солдаты мои

На плацу зазвенели штыками.

Захлебнувшись в петле, оборвался мотив…

И осталась лишь вечная память…

Припев:

Метелью белою, сапогами по морде нам.

Что же ты сделала со всеми нами, Родина?

Может, не видишь?

Да не слепая ты вроде бы,

Родина, Родина, Родина, Родина…

Мен кеше бос пәтерде ояндым,

Тәтті арман ұзаққа бармады.

Ылғал қабырғаның ар жағында қысқы жел ысқырды

Алексеевский равелин.

Күзетшілердің түнгі қадамдары жаңғырықпен естілді

Олар маған мұңлы ән айтты,

Ал жалғыз шамның жалыны дірілдеп кетті

Пальтолардың ашық қанаттарында.

Хор:

Аппақ боран, Бетімізге етік.

Бәрімізге не істедің, Отан?

Мүмкін сіз көрмейсіз бе?

Иә, сен соқыр емессің, меніңше,

Туған жер, туған жер, туған жер, туған жер...

Және атақты Нева гранитінде жерленген

Маңдайы қызып, жылап жөтелді:

«Ресейде біздің кресттеріміздің қаншасы құнды,

Е-е, ұмытылған бейіттер қаншама?!».

Хор:

Аппақ боран, Бетімізге етік.

Бәрімізге не істедің, Отан?

Мүмкін сіз көрмейсіз бе?

Иә, сен соқыр емессің, меніңше,

Туған жер, туған жер, туған жер, туған жер...

Барабан және менің сарбаздарым

Шеру алаңында сұңғылалар шырылдады.

Ілмекте тұншығып, мотив үзілді ...

Ал мәңгілік естелік қана қалды...

Хор:

Аппақ боран, Бетімізге етік.

Бәрімізге не істедің, Отан?

Мүмкін сіз көрмейсіз бе?

Иә, сен соқыр емессің, меніңше,

Туған жер, туған жер, туған жер, туған жер...