Чужие глаза - Александр Кутиков

Ты красой осветляешь утренний свет,

Вспоминая дела и адреса,

Ночь это кров для двоих,

Но большего нет.

У рассвета всегда чужие глаза.

Ты уходишь туда, где все решено,

Где слова не слышны и врут голоса,

Ночь это радость взаймы,

Запомни одно:

У рассвета всегда чужие глаза

Все дальше,

Тянется твой чуть заметный след.

Все дальше,

Тянется жизнь по обломкам лет.

Ты уходишь туда, где все не шутя,

Где все делятся вмиг на «против"и «за»,

Вдаль по размытым дорогам в шуме дождя,

У рассвета всегда чужие глаза.

Сұлулықпен таңды жарқыратасың,

Істер мен мекен-жайларды еске түсіру,

Түн екіге арналған баспана

Бірақ одан артық ештеңе жоқ.

Таңның әрқашан біртүрлі көздері бар.

Сіз бәрі шешілетін жерге барасыз

Сөздер естілмейтін және дауыстар жатқан жерде,

Қарызға түн - қуаныш

Бір нәрсені есте сақтаңыз:

Таңның әрқашан басқалардың көзі бар

Одан әрі алыс

Сіздің әрең байқалатын ізіңіз созылады.

Одан әрі алыс

Өмір қиранды жылдар бойымен созылады.

Бәрі қалжыңдамайтын жерге барасың,

Барлығы бірден «қарсы» және «қолайлы» деп екіге бөлінеді.

Жаңбырдың дыбысында бұлыңғыр жолдарда,

Таңның әрқашан біртүрлі көздері бар.