Zu Grabe - Agrypnie

Beinahe greifbar stehst du wieder vor mir

Wie ein Virus befällt Schwäche meinen Körper

Vergebens gerungen in vernebelten Nächten

Mit betäubtem Geist zerfallene Träume zu verbannen

Unzählige Schritte doch keiner mindert die Distanz

Die Worte versiegt, schweres Schweigen auf den Lippen

Tagtäglich immer weiter voneinander entfremdet

Und was einstmals verband liegt nun im Reich des Vergessens

Wortlos deine Hand zu einer Geste erhoben

Kärglich gefestigt bersten mühevoll erbaute Dämme

Haltlos in der Tiefe deines Blickes ertrinkend

Tränen rinnen bitter über meine zu Stein erstarrte Miene

In Verzweiflung flehend um eine letzte Berührung

Doch dein Körper zerfällt gestaltlos zu Staub

Der Wind verweht die letzten Spuren von dir

Meine Erinnerung an dich trage ich für immer zu Grabe

Сіз тағы да менің алдымда қол жететін жерде тұрсыз

Вирус сияқты денемді әлсіздік басып алады

Тұманды түндерде бекер күрескен

Ұйыған армандарды санамен қуып жіберу

Сансыз қадамдар, бірақ ешқайсысы қашықтықты азайтпайды

Сөздер кеуіп, ернінде ауыр тыныштық

Күн өткен сайын бір-бірінен алшақтап барады

Ал бір кездері байланыстырылған нәрсе қазір ұмытылу саласында

Сөзсіз қолыңызды ыммен көтерді

Сирек нығайтылған, еңбекпен салынған бөгеттер жарылған

Қарауыңның тереңдігінде дәрменсіз батып бара жатыр

Тас болып қатып қалған бетімнен жас ағып жатыр

Амалсызда соңғы рет түртуді сұрайды

Бірақ сіздің денеңіз шаңға айналады

Жел сенің соңғы ізіңді ұшырды

Мен сені мәңгілік есте қалдырамын