Die Waisen des Daidalos - Agrypnie

Jeder Nachhall von klaren Gedanken stirbt an nackten Mauern

Und jeder vierte Atemzug ist leer und ohne Kraft

Vielleicht soll die Endlosigkeit der Mauern dich bewahren

Vor einer tiefen Wunde die im Leben draußen klafft

Jede Nacht der gleiche Irrweg durch die Windungen des Hirns

Und jeder dritte Atemzug scheint blutleer zu vergeh’n

Vielleicht ist jeder neue Weg die Blindheit die es braucht

Das Stolpern durch die Ausweglosigkeit zu überseh'n

Jeder Pfad in diesen Mauern ist ein Pfad wie der zuvor

Und jeder zweite Atemzug nur noch ein schwaches Zittern

Vielleicht sind die Gerippe der Verirrten in den Gängen

Alles Leichen deines Selbst die hier seit Jahren schon verwittern

Denn all die Furchen im Gestein dort im Staub zu deinen Füßen

Sind die Spuren deiner Suche, die dich jeden Morgen grüßen

Nichts als Suche, nichts als Trug — Atemzug um Atemzug

Ашық ойлардың әрбір жаңғырығы жалаңаш қабырғаларда өледі

Және әрбір төртінші тыныс бос және қуатсыз

Мүмкін, қабырғалардың шексіздігі сізді қорғауы керек

Сырттағы өмірде ашылған терең жарадан

Күн сайын түнде бірдей мидың иілісі арқылы айналады

Ал әрбір үшінші тыныс қансыз өтетін көрінеді

Әрбір жаңа жол соқырлық шығар

Үмітсіздік арқылы сүрінуге жол бермеу

Бұл қабырғалардағы әрбір жол бұрынғыдай жол

Және әрбір басқа тыныс жай ғана әлсіз тремор

Бәлкім, жоғалғандардың қаңқалары дәліздерде шығар

Жылдар бойы осы жерде тозған өзіңнің барлық мәйіттерің

Өйткені жартастағы барлық ойықтар аяғыңдағы шаңда

Әр таңды қарсы алатын ізденістің ізі

Тек ізденіс, алдаудан басқа ештеңе жоқ - тыныс алу үшін тыныс