Ураган - Агата Кристи

Через сорок тысяч лет скитаний

Возвращался ветер к старой маме

На последней дозе воздуха и сна, сна.

Поцелуй меня, я умираю,

Только очень осторожно, мама,

Не смотри в глаза, мертвые глаза

Урагана.

Сорок тысяч лет в гостях у сказки.

Звезды подарили мне на счастье

Силу океана, сердце мертвеца.

Там я разучился плакать мама,

Но реву, когда из-за тумана

Видят паруса мертвые глаза

Урагана.

Припев:

Пайрам-пам-парам-пам!

Дорога в ад!

Пам-парам-пам!

Дорога в ад!

Пой ветер нам!

Гори душа!

Парам-пам!

Парарам-пам!

Все мои игрушки, мама,

Разметало ураганом.

Нету больше сказки мама.

Мама!

Припев.

Қырық мың жыл қаңғып жүріп

Жел қарт анаға оралды

Ауаның соңғы дозасында және ұйықтаңыз, ұйықтаңыз.

Мені сүйші мен өлемін

Тек өте сақ болыңыз анашым.

Көзге қарама, өлі көздер

Дауыл.

Қырық мың жыл ертегіге барады.

Жұлдыздар маған бақыт сыйлады

Мұхиттың күші, өлгендердің жүрегі.

Анашым жылауды ұмытып қалдым сонда

Бірақ мен тұманның кесірінен айқайлаймын

Өлі көздер желкендерді көреді

Дауыл.

Хор:

Пайрам-пам-парам-пам!

Тозаққа апаратын жол!

Пам-парам-пам!

Тозаққа апаратын жол!

Бізге желді әндет!

Жанды жан!

Парам-пам!

Парам-пам!

Менің барлық ойыншықтарым, анашым

Дауыл соғып кетті.

Енді ертегілер болмайды мама.

Мама!

Хор.