Эпилог - Агата Кристи

Приди ко мне

Уныние

Возьми меня

Спаси меня

Забытую мне песню спой

И забери меня с собой

Больно это когда

Страшно хочется жить

И не зная зачем

Ты куда-то бежишь

Босиком

Неглиже

В никуда

Где уже

Больше никогда

Не будет больно

Мы выпили до дна

Прощальное вино

И мы вполне довольны всем

Собрали и сожгли

Приснившиеся сны

И нам не жалко их совсем

Другие облака

Наверное нас ждут

Другое небо позовёт

Ещё совсем чуть-чуть

Немного поболит

И скоро всё само пройдёт

Начала нет и нет конца

Раскрасим жизнь во все цвета

Как в первый раз сейчас и снова

Всё раскрасим по-другому

Даже если и не жить

Сама себя раскрасит жизнь

Найдёт для каждого сама

Свои цвета твои цвета

Начала нет и нет конца

И снова с чистого листа

Раскрасим жизнь во все цвета

Маған кел

Үмітсіздік

Мені ал

Мені құтқар

Мен ұмытқан әнді айт

Ал мені өзіңмен бірге ала кет

Қашан ауырады

Қатты өмір сүргісі келеді

Және неге екенін білмей

Сіз бір жерге жүгіресіз

Жалаң аяқ

немқұрайлылық

Ешқайда бармайды

Қазірдің өзінде қайда

Ешқашан

Бұл ауырмайды

Біз түбіне дейін іштік

қоштасу шарабы

Ал біз бәріне өте ризамыз

Жинап, өртеп жіберді

Армандаған армандар

Ал біз оларды мүлде аямаймыз

Басқа бұлттар

Күтіп жатқан шығармыз

Басқа аспан шақырады

Кішкене ғана

Аздап ауырады

Және көп ұзамай бәрі өтеді

Басы да, соңы да жоқ

Өмірді барлық түстерге бояйық

Қазір және қайта бірінші рет сияқты

Барлығын басқаша бояйық

Сіз өмір сүрмесеңіз де

Өмір өзі бояйды

Оны барлығына табыңыз

сіздің түстеріңіз сіздің түстеріңіз

Басы да, соңы да жоқ

Және тағы да нөлден

Өмірді барлық түстерге бояйық