Чёрные волки - Агата Кристи

Черные волки инспекторы леса

В книге ночной открывают строку

Знают они что вернутся не все,

Но встают на свою тропу

Черные волки, слуги огней

Неподкупны, пусть гномы подбросят им кость

Молчаливая тень респектабельных дней

Плоть от плоти ваш каменный гость

Эй вы, рыцари плоскости

Монстры кляпов и ртов

Ваш страх в бархатной полости кресел

Защите от сквозняков,

Но ветер тропою длинных подвалов

Вскормлены влагой растаявших льдин

Гулко уносит в душные залы наш ритм, наш гимн

Мои струны моя боль.

Мои ветры моя воль

Мои ноты моя роль.

Мой крик мое слово.

Мои стены моя мразь.

Твое сердце моя страсть.

Моя правда моя власть.

Мой хлеб моя злоба!

Черные волки, дети ветров

Им знакомы дыханье тайфунов и штиль

Их надежда в огне вновь зажженных костров

В нашей вере, кто против- в утиль

Волчий свет детонатор для розовых линз

Начинает раскол инфракрасная ночь

Вновь за веером кровь укрывает павлин

Значит страх прочь, ночь прочь

Мои струны моя боль.

Мои ветры моя воль

Мои ноты моя роль.

Мой крик мое слово.

Мои стены моя мразь.

Твое сердце моя страсть.

Моя правда моя власть.

Мой хлеб моя злоба!.

Қара қасқыр орман инспекторлары

Түнгі кітапта олар жолды ашады

Олар бәрі бірдей оралмайтынын біледі,

Бірақ олар өз жолына түседі

Қара қасқырлар, шырақтардың қызметшілері

Шірімейтін, гномдар оларға сүйек лақтырсын

Қадірлі күндердің үнсіз көлеңкесі

Тас қонағыңның еті

Сәлем, ұшақ рыцарлары

Гаг және ауыз құбыжықтары

Креслолардың барқыт қуысында сіздің қорқынышыңыз

сызбалардан қорғау,

Бірақ ұзын жертөлелердің жолында жел

Еріген мұз қабаттарының ылғалдылығымен қоректенеді

Біздің ырғақымызды, әнұранымызды дымқыл залдарға жеткізеді

Менің жіптерім - менің ауруым.

Менің желдерім - менің еркім

Менің жазбаларым менің рөлім.

Айқайым менің сөзім.

Қабырғаларым – менің күлімше.

Сенің жүрегің менің құмарлығым.

Менің шындығым менің күшім.

Менің наным - менің зұлымдығым!

Қара қасқырлар, желдің балалары

Олар тайфундардың тынысын және тыныштықты жақсы біледі

Олардың үміті жаңадан жағылған алау отында

Біздің сенімімізде кім қарсы болса, ол – лас

Қызғылт линзалар үшін қасқыр жарығы

Инфрақызыл түн бөліне бастайды

Тағы да желдеткіштің артында тауыс қанды жабады

Сондықтан қорқыңыз, түн жоқ

Менің жіптерім - менің ауруым.

Менің желдерім - менің еркім

Менің жазбаларым менің рөлім.

Айқайым менің сөзім.

Қабырғаларым – менің күлімше.

Сенің жүрегің менің құмарлығым.

Менің шындығым менің күшім.

Наным – менің зұлымдығым!.