Цветы - Олег Скобля

Я был рабом в одной из стран,

Я вспоминал тебя и плакал по ночам…

Мне снился дом и зелень трав,

И я жалел о том, что прежде был не прав.

Я у звезды узнал о том,

Что у порога

стонет луч под каблуком.

И на земле, и в простынях

Он задыхался,

словно я в тревожных снах.

Ты не поверишь — прости,

Ты не узнаешь эту боль,

Когда из вен уходит жизнь.

Я не устану просить:

Елдің бірінде құл болдым

Сені есіме түсіріп түнде жыладым...

Мен үй мен жасыл шөпті армандадым,

Ал мен бұрын қателескеніме өкіндім.

Мен мұны бір жұлдыздан білдім

Табалдырықта не бар

бөрене өкшенің астынан ыңырсыды.

Жерде де, парақтарда да

Ол тұншығып жатты

Мен мазасыз армандардағыдай.

Сіз сенбейсіз - кешіріңіз

Сіз бұл ауырсынуды танымайсыз

Өмір тамырдан кеткенде.

Мен сұрауды тоқтатпаймын: