Горизонт - Новелла Матвеева

I. Видишь, зеленым бархатом отливая,

Море лежит спокойнее, чем земля,

Видишь, как будто ломтик от каравая,

Шлюпка отшвартовалась от корабля.

II.

Яхты и параходы ушли куда-то

Словно по краю моря на край земли,

Словно, как по натянутому канату

В цирке канатоходцы пройти смогли.

III.Ты же так хорошо это море знаешь,

Ты же такие песни о нем поешь,

Что ж ты за горизонтом не исчезаешь,

Что ж ты за параходами не плывешь?

IV.

Словно, как по натянутому канату

В цирке канатоходцы пройти смогли,

Снова Константинополь, Суэц, Канада,

Снова по краю моря на край Земли.

V. Видишь, по краю моря обрыв отвесный,

Лодки и пароходы идут скользя.

Робко и осторожно держась над бездной,

Помня, что оступиться туда нельзя.

VI.

Повторение I куплета.

I. Көрдің бе, жасыл барқытты төгіп,

Теңіз құрлыққа қарағанда тыныш,

Көрдің бе, нанның тіліміндей,

Қайық кемеден бұрылды.

II.

Яхталар мен пароходтар бір жаққа кетті

Теңіздің шетінен жердің шетіне дейін,

Тар арқанға мінгендей

Арқанмен жүрушілер циркте өте алды.

III.Сен бұл теңізді жақсы білесің,

Сіз ол туралы ән айтасыз,

Неге көкжиектен ғайып болмайсың,

Неліктен пароходтардың соңынан ермейсің?

IV.

Тар арқанға мінгендей

Циркте серуендеушілер өте алды,

Тағы да Константинополь, Суэц, Канада,

Тағы да теңіздің шетінен Жердің шетіне дейін.

V. Көрдің бе, теңіздің жиегінде тік жартас,

Қайықтар мен пароходтар сырғанайды.

Қорқақ және сақтықпен шыңырауды ұстап,

Ол жерде сүрінуге болмайтыныңызды есте сақтаңыз.

VI.

І өлеңді қайталау.