Ах, как долго едем! - Новелла Матвеева

Ах, как долго, долго едем!

Как трудна в горах дорога!

Чуть видны вдали хребты туманной сьерры.

Ах, как тихо, тихо в мире!

Лишь порою из-под мула,

Прошумев, сорвется в бездну камень серый.

Тишина.

Лишь только песню

О любви поет погонщик,

Только песню о любви поет погонщик,

Да порой встряхнется мул,

И колокольчики на нем,

И колокольчики на нем забьются звонче.

Ну скорей, скорей, мой мул!

Я вижу, ты совсем заснул:

Ну поспешим — застанем дома дорогую!..

Ты напьешься из ручья,

А я мешок сорву с плеча

И потреплю тебя и в морду поцелую.

Ах, как долго, долго едем!

Как трудна в горах дорога!

Чуть видны вдали хребты туманной сьерры…

Ах, как тихо, тихо в мире!

Лишь порою из-под мула,

Прошумев, сорвется в бездну

Камень серый.

Әй, қашанға дейін барамыз!

Тауда жол қандай қиын!

Тұманды сиерраның жоталары алыстан әрең көрінеді.

О, әлемде қандай тыныш, тыныш!

Тек кейде тұлпардың астынан,

Шу шығарып, сұр тас тұңғиыққа құлайды.

Тыныштық.

Жәй ғана ән

Жүргізуші махаббат туралы ән айтады,

Тек жүргізуші ғана махаббат туралы ән айтады,

Иә, кейде қашыр дірілдейді,

Және оған қоңыраулар

Ал ондағы қоңыраулар қаттырақ соғылады.

Жарайды, тезірек, тезірек, қашырым!

Мен сенің толығымен ұйықтап қалғаныңды көремін:

Қане, асығайық – қымбатымызды үйден табамыз! ..

Ағыннан ішесің,

Ал мен сөмкені иығымнан жұлып аламын

Ал мен сені ұрып, бетінен сүйемін.

Әй, қашанға дейін барамыз!

Тауда жол қандай қиын!

Тұманды сиерра жоталары алыстан әрең көрінеді ...

О, әлемде қандай тыныш, тыныш!

Тек кейде тұлпардың астынан,

Шу шығарып, тұңғиыққа құлайды

Тас сұр түсті.