Из окон корочкой несёт поджаристой… - Булат Окуджава

Из окон корочкой несет поджаристой,

За занавесками — мельканье рук.

Здесь остановки нет, а мне — пожалуйста:

Шофер автобуса — мой лучший друг.

Я знаю, вечером ты в платье шелковом

Пойдешь по улице гулять с другим…

Ах Надя, брось коней кнутом нащелкивать,

Попридержи коней, поговорим.

А кони в сумерках колышут гривами.

Автобус новенький, спеши, спеши!

Ах, Надя, Наденька, мне б за двугривенный

В любую сторону твоей души.

Она в спецовочке, в такой промасленной,

Берет немыслимый такой на ней…

Ах Надя, Наденька, мы были б счастливы…

Куда же гонишь ты своих коней!

Но кони в сумерках колышут гривами.

Автобус новенький спешит-спешит.

Ах Надя, Наденька, мне б за двугривенный

В любую сторону твоей души!

Терезелерден ол қытырлақ қыртыс шығарады,

Перделердің артында - қолдардың жыпылықтауы.

Мұнда тоқтау жоқ, бірақ мен үшін - өтінемін:

Автобус жүргізушісі менің ең жақын досым.

Кешке жібек көйлек кигеніңді білемін

Сіз басқа біреумен көше бойымен серуендеуге барасыз ...

О, Надя, аттарды қамшылауды доғар,

Жылқыларыңды ұстаңдар, сөйлесеміз.

Ал аттар ымыртта жалын тербетеді.

Автобус жаңа, асығыңыз, асығыңыз!

О, Надя, Наденка, мен екі тиын алғым келеді

Жаныңыздың кез келген жағына.

Ол арнайы пальтода, сондай майланған пальтода,

Оған ойға келмейтін нәрсені қабылдайды ...

Надя, Надя, біз бақытты болар едік...

Аттарыңды қайда айдап жүрсің!

Бірақ аттар ымыртта жалын тербетеді.

Жаңа автобус асығыс, асығыс.

О, Надя, Наденка, мен екі тиын алғым келеді

Жаныңыздың кез келген жағына!