Песенка о московском муравье - Булат Окуджава

Мне нужно на кого-нибудь молиться

Подумайте простому муравью

Вдруг захотелось в ноженьки валиться

Поверить в очарованность свою

И муравья тогда покой покинул

Все показалось будничным ему

И муравей создал себе богиню

По образу и духу своему

И в день седьмой в какое-то мгновенье

Она возникла из ночных огней

Без всякого небесного знаменья

Пальтишко было лёгкое на ней

Все позабыв и радости и муки

Он двери распахнул в свое жилье

И целовал обветренные руки

И старенькие туфельки ее И тени их качались на пороге

Безмолвный разговор они вели

Красивые и мудрые как боги

И грустные как жители земли

Красивые и мудрые как боги

И грустные как жители земли

Маған дұға ететін адам керек

Қарапайым құмырсқаны ойлаңыз

Кенет менің аяғыммен құлағым келді

Өз сүйкімділігіңізге сеніңіз

Содан кейін құмырсқа тыныштықты қалдырды

Оған бәрі кәдімгідей көрінді

Ал құмырсқа өзін құдайға айналдырды

Сіздің бейнеңізде және рухыңызда

Және жетінші күні бір сәтте

Ол түнгі шамдардан шықты

Ешқандай аспан белгісі жоқ

Оның үстіндегі пальто жеңіл болды

Бәрін де, қуаныш пен азапты да ұмыту

Ол өз үйінің есігін ашты

Және тозған қолдарын сүйді

Ескі аяқ киімдері де, көлеңкелері босағада тербелді

Олар үнсіз әңгіме жүргізді

Құдай сияқты әдемі және дана

Және жер тұрғындары сияқты қайғылы

Құдай сияқты әдемі және дана

Және жер тұрғындары сияқты қайғылы