Бери шинель, пошли домой… - Булат Окуджава

А мы с тобой, брат, из пехоты,

А летом лучше, чем зимой.

С войной покончили мы счеты, —

Бери шинель, пошли домой!

Война нас гнула и косила,

Пришел конец и ей самой.

Четыре года мать без сына, —

Бери шинель, пошли домой!

К золе и пеплу наших улиц

Опять, опять, товарищ мой,

Скворцы пропавшие вернулись, —

Бери шинель.

пошли домой!

А ты с закрытыми очами

Спишь под фанерною звездой.

Вставай, вставай, однополчанин, —

Бери шинель, пошли домой!

Что я скажу твоим домашним,

Как встану я перед вдовой?

Неужто клясться днем вчерашним?

Бери шинель.

пошил домой!

Мы все — войны шальные дети,

И генерал, и рядовой

Опять весна на белом свете, —

Бери шинель, пошли домой!

Ал сен және мен, ағайын, жаяу әскерден,

Ал жаз қыстан жақсырақ.

Біз соғысты ұпаймен аяқтадық, -

Үстіңді ал, үйге қайтайық!

Соғыс бүгіп, бізді қиратты,

Оның ақыры келді.

Төрт жаста ұлы жоқ ана, -

Үстіңді ал, үйге қайтайық!

Көшелеріміздің күлі мен күліне

Тағы да, досым,

Жоғалған жұлдызқұрттар қайтып келді, -

Пальто алыңыз.

үйге кеттік!

Ал сен жабық көзбен

Сіз фанера жұлдызының астында ұйықтайсыз.

Тұр, тұр, солдат, -

Үстіңді ал, үйге қайтайық!

Отбасыңа не айтайын,

Мен жесірдің алдында қалай тұрамын?

Кешегі күнмен ант беруге бола ма?

Пальто алыңыз.

үйге тігілген!

Біз бәріміз соғыстың ессіз балаларымыз,

Жалпы және жеке

Дүниеде тағы көктем, -

Үстіңді ал, үйге қайтайық!