Музыкант - Булат Окуджава

Я не то чтоб любопытствовал — я по небу летел.

Я не то чтобы от скуки — я надеялся понять,

Как умеют эти руки эти звуки извлекать?

Из какой-то деревяшки, из каких-то грубых жил,

Из какой-то там фантазии, которой он служил…

Да еще ведь надо в душу к нам проникнуть и поджечь…

А чего ж с ней церемониться?

Чего ее беречь?

Счастлив дом, где пенье скрипки наставляет нас на путь

И вселяет в нас надежды…

Қызыққаным емес – мен аспанға ұшып өттім.

Мен онша жалықпаймын - түсінемін деп үміттендім

Бұл қолдар бұл дыбыстарды қалай шығарады?

Кейбір ағаштан, кейбір өрескел тамырлардан,

Ол қызмет еткен кейбір қиялдан...

Оның үстіне жан-дүниемізге еніп, отқа жағу керек...

Неліктен онымен салтанатты рәсімде тұру керек?

Неліктен оны қорғау керек?

Скрипканың әні бізге жол көрсететін үй бақытты

Және бізге үміт береді...