Wer hätte das gedacht - Jennifer Rostock

Die Sonne tropft vom Himmel

Und ich schneid die Zeit in Scheiben

Ich hab mehr als oft genug

Versucht, dich in den Wind zu schreiben

Du schwörst Feuerwerk und Geigen

Und, was bleibt, ist kalter Rauch

Doch ich steh wohl auf dem Schlauch

Und mir die Beine in den Bauch

Ich hauch dir kilometerweise

Worte in die Ohren

Doch egal wie viel ich hauche

Du bleibst stumm

Und lässt mich schmoren

Ich kann hampeln

Ich kann strampeln

Und den ganzen Tag rotieren

Aber deine kalte Schulter

Lässt das Blut in mir gefrieren

Dein Gefühl hat mich gefesselt

In unserer ersten Nacht

Das Gefühl ist weg

Die Fesseln nicht — wer hätte das gedacht?

Wer hätte das gedacht?

Jeder der noch so kurze Blick von dir

Versetzt mir einen Stoß

Doch ich hab mich in dir verbissen

Und jetzt komm ich nicht mehr los

Keine Spur mehr von dem Feuer

Dem ich irgendwann verfiel

Du lässt den Karren laufen

Und schickst Amor ins Exil

Күн аспаннан тамшылап тұр

Ал мен уақытты қысқартамын

Менде артық

Сізді желге жазуға тырысады

Сіз отшашу мен скрипкаға ант етесіз

Ал қалғаны суық түтін

Бірақ мен шлангтың үстінде тұрған шығармын

Ал аяғым ішімде

Мен саған мильде дем аламын

құлағыңдағы сөздер

Бірақ қанша дем алсам да

Сен үндемейсің

Және мені бұқтырады

Мен секіре аламын

Мен тебе аламын

Және күні бойы айналдырыңыз

Бірақ сенің суық иығың

Ішімдегі қанды мұздатады

Сенің сезімің мені баурап алды

Бірінші түнімізде

Сезім кетті

Бұғаулар емес - кім ойлаған?

Кім ойлаған?

Сенің әрбір кішкентай көрінісің

Маған түрткі беріңіз

Бірақ мен сені тістеп алдым

Ал қазір мен қашып кете алмаймын

Өрт белгісі жоқ

Соған мен ақырында құладым

Сіз арбаның жүруіне рұқсат етіңіз

Және Купиды қуғынға жібереді