Thwarted By The Dark [Blade Of The Vampire Hunter] - Bal-Sagoth

As my sword drips black now with the unclean blood of another slain fiend, it

Occurs to me that history will most probably record me a fanatic… as for

More years than I care to remember I have dedicated my life to the caseless

Pursuit and destruction of the loathsome undead.

Indeed, it was long ago that

I commenced with the wreaking of my grim vengeance upon the denizens of the

Dark, and by the blade of my sorcerous katana, Fiend’s Bane, I vow they shall

All pay for taking my beloved from me!

Fanatic?

Mayhap.

But by all the gods of

Vengeance, I’ll leave a fearsome legacy 'ere I die… a legacy wrought in

Retributive bloodshed and screaming terror!

Drowned in the icy lake of tragedy

Forged in the fires of revenge

Driven by the winds which compel a man to destiny

Haunted by the whispers of the dead

Blood is black in the moonlight

As it was when I pierced the heart of my betrothed

Blood is black in the moonlight

Her undead gaze gleaming ire upon me

Blood is black in the moonlight

I held aloft her head to my grim gods

Blood is black in the moonlight

(Now I am eternally bonded to my blade)

And ever I am thwarted by the dark!

Gods of wrath, hear my vow… sate me with revenge this night!

Come to me, darksome fiends, taste the edge of ensorcelled steel!

Night has fallen, the hunt begins…

Vengeful carnage 'neath the moon!

And as I put brand to her pyre, I swore then to my gods that those vile

Creatures who tore the life and hope from my beloved’s breast and replaced it

With that unspeakable sanguineous ravening would repay a hundredfold in

Slaughter and bloodshed for their misdeed… I would hunt them to their

Worm-ridden tombs, wherever they crept or slithered upon the earth, and wreak

My honed steel revenge ceaselessly unto my own grave.

Such was my vow!

Aye, this bride of Masayuki steel, ensorcelled by wizards at its forging… to

Me she is as pure as the newly fallen snow, kissed by the breeze at dusk…

And yet she has supped deep of the ichors of many men and fiends alike

Shadow spawned demons ravening for my blood

Yet the thirst of my blade is greater!

Aye, all they shall feast upon this night will be cold steel!

I hear the slither of scales on silk

Fiend’s Bane replete with undead slaughter!

I am the scourge of the devils who dwell in darkness…

(but the darkness writhing in my own soul is so much deeper…)

Their flesh burns at the touch of my blade of searing vengeance

And I cast their malign spirits screaming into limbo!

Darkfall, and the autumn moon glimmers on my steel…

Now it is time to hunt and slay once more

For the night has come!

Менің қылышым қара тамшы болғандықтан, тағы бір көрінбейтін қанмен, ол

Мен үшін тарих мені фанатикалық жазады ...

Мен өмірімді бейшараға арнағанымды есіме түсіргенімнен көп жыл болды

Жиренішті өлілерді іздеу және жою.

Шынында да, бұл баяғыда болды

Мен ренжігендерден кек алуды бастадым

Қараңғы және менің сиқырлы катанамның жүзі арқылы, мен олар болады деп ант етемін.

Менен сүйіктімді алғаным үшін бәрі төлейді!

Фанатик пе?

Мүмкін.

Бірақ барлық құдайлар арқылы

Кек, мен өлгенше қорқынышты мұра қалдырамын…

Жазалаушы қантөгіс пен айқайлайтын террор!

Мұзды қайғылы көлге  батып кетті

Кек отында соғылған

Адамды тағдырға итермелейтін желдер

Өлгендердің сыбдырына бөленген

Ай сәулесінде қан қара

Күйеуімнің жүрегін тескен кездегідей

Ай сәулесінде қан қара

Оның маған жалт-жұлт еткен өлмеген көзқарасы

Ай сәулесінде қан қара

Мен оның басын қасіретті құдайларыма ұстадым

Ай сәулесінде қан қара

(Енді мен пышақыма мәңгі байланыстымын)

Әрқашан мені қараңғылық бұзады!

Қаһарлы құдайлар, менің антымды тыңдаңдар... осы түні мені кекпен тойдырыңдар!

Маған келіңіздер, қараңғы жындар, сиқырлы болаттан дәм татыңдар!

Түн түсіп, аң аулау басталды...

Айдың астында кекшіл қырғын!

Мен оның отына белгі қоя отырып, мен құдайыма ант еттім

Сүйіктімнің кеудесінен өмір мен үмітті жұлып алып, оның орнын басқан жаратылыстар

Осы сөзбен айтып жеткізбейтін құштарлықпен жүз есе қайтарады

Олардың зұлымдығы үшін қырғын мен қан төгілді... Мен оларды оларға аулар едім

Құрт басқан қабірлер, олар жер бетінде қай жерде жүрсе де, сырғып кетсе де, қиратады.

Өзімнің бейітіме тынымсыз болат кек аламын.

Менің анттым осындай болды!

Иә, бұл масаюки болаттан жасалған қалыңдықты соғу кезінде сиқыршылар қорғаған     

Мен ол жаңа жауған қардай таза, ымыртта жел сүйген...

Сонда да ол көптеген ерлердің де, жындардың да қасіретін көрді

Көлеңкеден қанымды іздейтін жындар пайда болды

Менің пышағымның шөлеті үлкен!

Иә, олар бұл түнде тойлайтын барлығы суық қару болады!

Мен жібекте қазының  сырғанағын естимін

Fiend's Bane өлімсіз қырғынға толы!

Мен                                              .

(бірақ менің жанымдағы қараңғылық одан да тереңірек...)

Менің кек алудың жүзі тигенде олардың еті күйіп кетеді

Мен олардың зұлым рухтарын айғайлап жібердім!

Қараңғы түсіп, күзгі ай болатымда жарқырайды...

Енді аң аулап, өлтіретін кез келді

Өйткені түн келді!